349 Dywizja Piechoty (niem. 349. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa z okresu II wojny światowej, która została sformowana w rejonie Saint Omer na podstawie rozkazu z 25 października 1943 roku, w ramach 21. fali mobilizacyjnej przez I Okręg Wojskowy. Na przełomie sierpnia i września 1944 roku została przekształcona w 349 Dywizję Grenadierów Ludowych.
Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna w listopadzie 1943 roku obejmowała:
- 911., 912. i 913. pułk grenadierów,
- 349. pułk artylerii,
- 349. batalion pionierów,
- 349. batalion fizylierów,
- 349. oddział przeciwpancerny,
- 349. oddział łączności,
- 349. polowy batalion zapasowy;
Struktura organizacyjna we wrześniu 1944 roku wyglądała następująco:
- 911., 912. i 913. pułk grenadierów,
- 349. pułk artylerii,
- 349. batalion pionierów,
- 349. dywizyjna kompania fizylierów,
- 349. oddział przeciwpancerny,
- 349. oddział łączności,
- 349. polowy batalion zapasowy;
Dowódcy dywizji
Dowódcami dywizji byli:
- General Otto Lasch: 20 XI 1943 – VIII 1944;
- Generalmajor Karl Kötz: 11 IX 1944 – 1 IV 1945;
Szlak bojowy
Jednostka, sformowana 25 października 1943 roku, została przeniesiona do regionu Calais, gdzie wchłonęła resztki 217 Dywizji Piechoty. W kwietniu 1944 roku została przerzucona na front wschodni i brała udział w walkach na Białorusi, gdzie pod Brodami została okrążona. Z dużymi stratami udało jej się wydostać z okrążenia, a pozostałości dywizji skierowano na tyły. W sierpniu i wrześniu 1944 roku przeszła reorganizację, wchłonęła 577 Dywizję Grenadierów Ludowych i powróciła na front jako 349 Dywizja Grenadierów Ludowych. Do marca 1945 roku walczyła w Prusach Wschodnich, a jej resztki zostały przekazane do 21 Dywizji Piechoty.
Przypisy
Bibliografia
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
http://www.lexikon-der-wehrmacht.de/Gliederungen/Infanteriedivisionen/349ID-R.htm