34 Pułk Artylerii Lekkiej

34 pułk artylerii lekkiej (34 pal) to jednostka artylerii lekkiej wchodząca w skład ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Pułk został utworzony w garnizonie Poznań na podstawie rozkazu nr 58/org. Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z dnia 15 marca 1945 roku, jako część 12 Dywizji Piechoty.

Jednostka opuściła rejon formowania już po zakończeniu działań wojennych, nie biorąc udziału w walkach. Po wojnie brała udział w akcjach rolno-osiedleńczych, stacjonując w Kluczewie. W marcu 1946 roku pułk przeniósł się do garnizonu Szczecin, zajmując budynek szpitala przy ulicy Unii Lubelskiej, a później do kompleksu koszarowego przy alei Wojska Polskiego.

W czerwcu 1947 roku generał Marian Spychalski wręczył pułkowi sztandar.

W maju 1949 pułk został podporządkowany dowódcy 8 Dywizji Piechoty i przeniesiony do garnizonu Kołobrzeg. W 1951 roku jednostka została przekształcona w 34 pułk artylerii haubic.

Pułk został rozformowany w 1957 roku, a na jego bazie utworzono 103 i 104 dywizjon artylerii haubic oraz 48 szkolną baterię artylerii. Na koniec 1958 roku pułk został odtworzony, a do 15 marca 1963 roku przeszedł kolejne przekształcenia, stając się 34 Pułkiem Artylerii, a w maju 1967 roku zmieniając nazwę na 4 Pułk Artylerii.

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku:

  • ppłk Mikołaj Chlupin
  • ppłk Charłamow (do 1946)
  • mjr Tadeusz Pióro (od XI 1946)

Oficerowie pułku:

  • Lesław Dudek

Skład etatowy

  • Dowództwo i sztab
  • 3 × dywizjon artylerii
  • 2 × bateria artylerii armat
  • 1 × bateria artylerii haubic
  • bateria parkowa

Razem:

  • żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)

Sprzęt:

  • 76 mm armaty – 24
  • 122 mm haubice – 12
  • rusznice przeciwpancerne – 12
  • samochody – 108
  • ciągniki – 24

Przypisy

Bibliografia

  • Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Józef Roman: Moja służba w 12 Dywizji Piechoty (1945–1949). W: Andrzej Aksamitowski, Dariusz Faszcza: Pomorze militarne. Wokół zagadnień polityki i obronności na Pomorzu Zachodnim w polskim 70-leciu. Szczecin: Instytut Politologii i Europeistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, 2017. ISBN 978-83-64629-60-0.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X–XX wiek: materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
  • Garnizon Kołobrzeg. [dostęp 2016-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-09)].

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!