330 Dywizja Piechoty
330 Dywizja Piechoty (niem. 330. Infanterie-Division) była niemiecką jednostką wojskową z okresu II wojny światowej, która została zniszczona podczas walk na froncie wschodnim.
Formowanie i walki
Dywizja została sformowana na poligonie Wandern na podstawie rozkazu z 19 grudnia 1941 roku, w ramach 17. fali mobilizacyjnej w III Okręgu Wojskowym. W styczniu 1942 roku jednostka została wysłana na front wschodni, gdzie pod Demidowem była atakowana przez radzieckie pododdziały 4 Armii Uderzeniowej. W październiku 1943 roku, wskutek poniesionych strat, dywizja przestała funkcjonować jako niezależna jednostka bojowa i została przekształcona w 330 grupę dywizyjną. Ostatecznie resztki 330 DP zostały wcielone do 342 DP, 367 DP oraz 35 DP.
Dowódcy dywizji
- gen. por. Karl Graf: 17 XII 1941 – 5 I 1942;
- gen. Edwin Graf von Rotkirch und Trach: 5 I 1942 – 22 VI 1943;
- gen. mjr Georg – Heinrich Zwade: 22 VI 1943 – 23 IX 1943;
- gen. por. Wilhelm Falley: 23 IX 1943 – 5 X 1943;
- gen. mjr Hans Sauerbrey: 5 X 1943 – 5 XI 1943.
Struktura organizacyjna
W grudniu 1941 roku struktura organizacyjna dywizji obejmowała:
- 554., 555. i 556. pułk piechoty,
- 330. pułk artylerii,
- 330. batalion pionierów;
W styczniu 1942 roku struktura ta została rozszerzona o:
- 554., 555. i 556. pułk piechoty,
- 330. pułk artylerii,
- 330. batalion pionierów,
- 330. oddział przeciwpancerny,
- 330. oddział łączności;
W 1943 roku, struktura organizacyjna składała się z:
- 554. i 555. pułk grenadierów,
- 330. pułk artylerii,
- 330. batalion pionierów,
- 330. oddział przeciwpancerny,
- 330. oddział łączności.
Przypisy
Bibliografia
Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
