33 sceny z życia (ang. 33 Scenes from Life, 2008) to polsko-niemiecki dramat obyczajowy w reżyserii Małgorzaty Szumowskiej. Film zdobył Nagrodę Jury – Srebrnego Lamparta podczas 61. Festiwalu Filmowego w Locarno. Następnie dzieło zostało pokazane na 33. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, gdzie otrzymało cztery nagrody, w tym za reżyserię. Podczas ceremonii wręczenia Polskich Nagród Filmowych – Orłów, film zdobył kolejne cztery nagrody, w tym za najlepszy film roku, muzykę oraz montaż. Na 23. Festiwalu Tarnowskiej Nagrody Filmowej, obraz został uhonorowany statuetką „Maszkarona” (Grand Prix) oraz nagrodą „Kamerzysty”, przyznawaną przez młodzież. Okres realizacji zdjęć trwał od 12 czerwca do 19 lipca 2007 roku.
Obsada
- Julia Jentsch – Julia
- Peter Gantzler – Adrian, przyjaciel Julii
- Małgorzata Hajewska-Krzysztofik – Barbara, matka Julii
- Andrzej Hudziak – Jurek, ojciec Julii
- Maciej Stuhr – Piotr, mąż Julii
- Izabela Kuna – Kaśka, siostra Julii
- Roman Gancarczyk – Krzysiek, brat Julii
- Rafał Maćkowiak – Tomek, kolega Kaśki
- Renata Dancewicz – przyjaciółka Julii
- Maria Maj – pielęgniarka
- i inni
Głosów użyczyli:
- Dominika Ostałowska – Julia
- Robert Więckiewicz – Adrian
Opis fabuły
Film ukazuje dramatyczny rok w życiu trzydziestoletniej Julii, której w krótkim czasie przytrafia się wiele tragicznych wydarzeń – umierają jej oboje rodzice, a mąż, zajęty pracą za granicą, nie zapewnia jej wsparcia. Wkrótce ich związek się rozpada, Julia doświadcza zawodowej porażki, a dodatkowo umiera jej ukochany pies. W obliczu tak licznych i absurdalnych zdarzeń, kobieta zostaje całkowicie sama i zmuszona jest zacząć wszystko od nowa, przechodząc do etapu dojrzałości oraz samodzielności.
Reżyserka nie ukrywa, że film ma wiele odniesień do jej osobistych przeżyć, w tym do straty obojga rodziców w ciągu miesiąca. Uważa, że to dzieło stanowi nową jakość w jej twórczości – twierdzi, że wcześniejsze filmy dotyczące umierania były w pewnym sensie nieautentyczne, podczas gdy ten obraz ukazuje zetknięcie się z końcem życia bliskich w sposób, który, mimo że zwyczajny, wywołuje reakcje nie mieszczące się w utartych schematach, takie jak śmiech czy niezwykły czarny humor zamiast łez.
Według krytyków, film to nie tylko przedstawienie osobistych doświadczeń, ale również dojrzały przekaz artystyczny, który przeciwstawia się wielowiekowym konwencjom i kulturowym tabu, podejmując próbę ich zanegowania w imię wolności oraz osobistej tożsamości. Warto jednak zauważyć, że przekaz ten wskazuje na pewne nienaruszalne tabu – koniec życia, który jest naturalnym, lecz zawsze zaskakującym wydarzeniem.
Recenzje zwracały również uwagę na aspekt warsztatowy – od zdjęć Michała Englerta i muzyki Pawła Mykietyna, po znakomite prowadzenie międzynarodowej obsady aktorskiej z Julią Jentsch i Peterem Gantzlerem w rolach głównych.
Przypisy
Bibliografia
- anonim, „33 sceny z życia„: przekorny, ale pozytywny film o umieraniu, portal film.wp.pl, 20 sierpnia 2008 [dostęp 2012-01-28]
- Konrad J. Zarębski, 33 sceny z życia, portal www.culture.pl, październik 2008 [dostęp 2012-01-28]
Linki zewnętrzne