33 Nyski Pułk Zmechanizowany
33 Nyski Pułk Zmechanizowany (33 pz) to jednostka Wojsk Zmechanizowanych Sił Zbrojnych PRL.
W IV kwartale 1956 roku 33 Nyski Pułk Piechoty, stacjonujący w Nysie, został przekształcony w 33 Nyski Pułk Zmechanizowany. W tym samym czasie 7 Łużycka Dywizja Piechoty, do której należał 33 pp, została przeformowana na etat Dywizji Zmechanizowanej „B” i zmieniła nazwę na 2 Warszawską Dywizję Zmechanizowaną.
W 1989 roku 2 DZ oraz jej jednostki, w tym 33 pz, zostały rozformowane. Na ich miejscu powstała 2 Baza Materiałowo-Techniczna, a 33 pz został zastąpiony przez 33 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.
Tradycje
29 stycznia 1990 roku szef Głównego Zarządu Wychowania WP wydał wytyczne Nr 5 dotyczące dziedziczenia tradycji jednostek Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej przez rozformowane jednostki 20 Dywizji Pancernej. Zgodnie z tymi wytycznymi, stacjonująca na Pomorzu Zachodnim 20 Warszawska Dywizja Pancerna im. marszałka Konstantego Rokossowskiego została przeformowana i przemianowana na 2 Warszawską Dywizję Zmechanizowaną.
68 Pułk Czołgów Średnich, który znajdował się w Budowie i wchodził w skład 20 DPanc, został przekształcony i zmienił nazwę na 33 Pułk Zmechanizowany.
W 1995 roku na bazie 33 pz utworzono 12 Złocieniecką Brygadę Kawalerii Pancernej im. gen. Ludwika Kmicic-Skrzyńskiego.
W 2001 roku 12 BKPanc została rozformowana, a jej koszary zajęła 2 Brygada Zmechanizowana Legionów z Wałcza.
Przypisy
Bibliografia
- Adam Dobroński: 33 pułk piechoty. Warszawa: Oficyna wydawnicza „Ajaks”, 1994. ISBN 83-85621-49-0.
- Z. Sawicki, J. Waszkiewicz, A. Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego; Wydawnictwo Bellona; Warszawa 1997.