33 Dywizja Grenadierów SS (1 francuska) „Charlemagne”

33 Dywizja Grenadierów SS, znana również jako „Charlemagne” (w tłumaczeniu „Karol Wielki”), była jednostką Waffen-SS utworzoną z ochotników pochodzenia francuskiego.

Nazwa dywizji odnosi się do imienia króla Franków i cesarza rzymskiego, Karola Wielkiego. Dywizja została sformowana stosunkowo późno, bo w wrześniu 1944 roku w Wildflecken, chociaż francuscy ochotnicy zasilali szeregi Waffen-SS już wcześniej. Około 300 ochotników brało udział w dywizjach SS, takich jak „Totenkopf” i „Wiking”. W wrześniu 1943 roku do Waffen-SS dołączono Legion Ochotników Francuskich przeciw Bolszewizmowi (LVF), który walczył na froncie wschodnim od lipca 1941 roku.

Latem 1944 roku z najlepszych francuskich ochotników utworzono Francuską Ochotniczą Brygadę Szturmową SS, liczącą prawie 1 200 żołnierzy, która została wysłana na Ukrainę. W obliczu ofensywy Armii Czerwonej, brygada prowadziła walki w rejonie Sanoka, na linii Wisłoka i Pielnicy, oraz w okolicach Przemyśla i Rzeszowa. Jej resztki wycofano do Gdańska, gdzie w sierpniu 1944 roku zwiększono jej liczebność do ponad 7 300 żołnierzy i przekształcono ją w Brygadę Grenadierów SS (1 francuską) „Charlemagne”. W lutym 1945 roku jednostka ta została przekształcona w dywizję, która walczyła w rejonie Stargardu. W ostatnich chaotycznych tygodniach istnienia III Rzeszy dywizja uległa rozproszeniu. Około 800 francuskich esesmanów dotarło do Berlina, gdzie bronili m.in. Kancelarii Rzeszy.