326 Ciężka Tarnopolska Dywizja Lotnictwa Bombowego, odznaczona Orderem Kutuzowa (ros. 326-я тяжёлая бомбардировочная авиационная Тарнопольская ордена Кутузова дивизия), stanowi związek taktyczny Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
W roku 1991 wchodziła w skład 46 Armii Lotniczej Dalekiego Zasięgu z siedzibą w Smoleńsku. W grudniu tego samego roku dokonano reorganizacji Lotnictwa Dalekiego Zasięgu, co doprowadziło do rozwiązania armii lotniczych, a dywizja znalazła się w bezpośrednim podporządkowaniu dowódcy lotnictwa.
Struktura organizacyjna
W latach 1990–1991
- dowództwo dywizji – Tartu
- 132 Berliński pułk lotnictwa bombowego – Tartu – 18 x TU-22M
- 402 pułk lotnictwa bombowego – Bołbasowo – 17 x TU-22M
- 840 pułk lotnictwa bombowego – Solcy – 19 x TU-22M
W roku 2008
- dowództwo – Ukrainka
- 79 pułk lotnictwa bombowego (TU-95MS) – Ukrainka
- 182 Gwardyjski Sewastopolsko-Berliński pułk lotnictwa bombowego (TU-95MS) – Ukrainka
- 200 Gwardyjski Brzeski pułk lotnictwa bombowego (TU-22M3) – Biełaja
- 444 Berliński pułk lotnictwa bombowego (TU-22M3) – Ussuryjsk
Przypisy
Bibliografia
Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.