319 Dywizja Piechoty
319 Dywizja Piechoty (niem. 319. Infanterie-Division) to niemiecka dywizja, która działała w okresie II wojny światowej.
Została utworzona w rejonie Gery na podstawie rozkazu z 15 listopada 1940 roku, w ramach 13. fali mobilizacyjnej w IX Okręgu Wojskowym.
Po sformowaniu, dywizję przetransportowano z macierzystego okręgu na Wyspy Normandzkie, gdzie do końca wojny pełniła funkcję okupacyjną. Przekonanie Hitlera, że alianci zaatakują te wyspy, spowodowało, że dywizja została rozbudowana do 40 tysięcy żołnierzy. W efekcie stała się największą dywizją niemiecką w trakcie II wojny światowej. Oddziały 319 DP poddały się brytyjskim siłom 9 maja 1945 roku.
Dowódcy dywizji
- gen. por. Erich Müller: 19 XI 1940 – 1 IX 1943;
- gen. mjr/gen. por. Rudolf Graf von Schmettow: 1 IX 1943 – 27 II 1945;
- gen. mjr Rudolf Wulf: 27 II 1945 – 8 V 1945.
Struktura organizacyjna
Skład w listopadzie 1940:
- 582., 583. i 584. pułk piechoty,
- 319. pułk artylerii,
- 319. batalion pionierów,
- 319. oddział przeciwpancerny,
- 319. oddział łączności;
Skład w kwietniu 1944:
- 582., 583. i 584. pułk grenadierów,
- 319. pułk artylerii,
- 319. batalion pionierów,
- 319. oddział przeciwpancerny,
- 319. oddział łączności;
Przypisy
Bibliografia
Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht, 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;