313 Dywizja Strzelecka
313 Dywizja Strzelecka (ros. 313-я стрелковая дивизия) to jednostka taktyczna (dywizja) Armii Czerwonej.
Dywizja została sformowana w 1941 roku w odpowiedzi na niemiecką agresję na ZSRR. Jej głównym zadaniem była obrona Karelii, a także udział w pokonaniu wojsk fińskich. W 1945 roku jednostka została przerzucona do Polski, gdzie zdobyła m.in. Koszalin, Sępolno, Gdynię oraz Biały Bór 26 lutego 1945, co przyczyniło się do zakończenia panowania reżimu III Rzeszy w tych regionach. W tym okresie dowodził nią płk Nikifor Cygankow, a dywizja wchodziła w skład 3 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego. Ostatecznie zakończyła swój szlak bojowy pod Sławnem (do 1945 roku pod kontrolą reżimu III Rzeszy).
Dowództwo dywizji
Dowódcy:
- Anton Pawłowicz (01.07.1941 – 31.10.1941),
- Aleksandr Pietrow (01.10.1941 – 30.11.1941),
- Grigorij Gołowanow (01.11.1941 – 29.02.1944),
- płk Nikifor Cygankow (28.02.1944 – 04.03.1945),
- płk Wasilij Asafjew (01.03.1945 – 31.05.1945).
Struktura organizacyjna
- 1068 Pułk Strzelecki,
- 1070 Pułk Strzelecki,
- 1072 Pułk Strzelecki,
- 856 Pułk Artylerii.
Przypisy
Bibliografia
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
313-я стрелковая дивизия. [dostęp 2018-11-03]. (ros.).
Robert Poirier, Albert Conner: Red Army order of battle in the Great Patriotic War. 1985. (ang.). Brak numerów stron w książce.