311 Dywizja Piechoty (niem. 311. Infanterie-Division) to niemiecka dywizja, która działała podczas II wojny światowej.
Dywizja ta została utworzona w Giżycku na podstawie rozkazu z 1 listopada 1939, w czasie mobilizacji w I Okręgu Wojskowym. W jej skład weszli głównie żołnierze Landwehry, którzy brali udział w agresji na Polskę we wrześniu 1939 roku jako część Grupy Branda i Brygady Giżycko. W czerwcu 1940 roku 311 DP została przeniesiona na poligon w Grafenwohr w Bawarii. Podczas jej pobytu na poligonie, starsi żołnierze zostali zwolnieni do cywila, a dywizja ostatecznie została rozwiązana.
Dowódcy dywizji
gen. por. Albrecht Brand, od 1 listopada 1939
gen. por. Paul Gerhard, od 10 listopada 1939.
Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna w listopadzie 1939 roku:
- 152., 161. i 162. pułk piechoty Landwehry
- 161. pułk artylerii Landwehry
- 161. batalion pionierów Landwehry
- 311. oddział rozpoznawczy
- 131. oddział łączności Landwehry
Struktura organizacyjna w grudniu 1939 roku:
- 152., 161. i 162. pułk piechoty Landwehry
- 311. pułk artylerii
- 161. batalion pionierów Landwehry
- 311. oddział rozpoznawczy Landwehry
- 131. oddział łączności Landwehry
Struktura organizacyjna w marcu 1940 roku:
- 247., 249. i 250. pułk piechoty
- 311. pułk artylerii
- 341. batalion pionierów
- 341. oddział rozpoznawczy
- 341. oddział łączności
- 341. polowy batalion zapasowy
Przypisy
Bibliografia
Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;