305 mm haubica model 305/17 De Stefano (wł. Obice da 305/17 D.S.) – to włoska armata nadbrzeżna oraz haubica z czasów I wojny światowej.
Historia
W 1908 roku, korzystając z doświadczeń zdobytych podczas wojny rosyjsko-japońskiej, dowództwo włoskiej marynarki wojennej zwróciło się do kilku producentów dział artyleryjskich o zaprojektowanie nowego modelu haubicy, która mogłaby zastąpić istniejące 280 mm haubice. Ostatecznie wybrano projekt opracowany przez brytyjską firmę Sir W G Armstrong Whitworth & Co Ltd, która we współpracy z włoską wytwórnią Manifattura dell’Arsenale di Pozzuoli stworzyła działo o kalibrze 305 mm. Nowa haubica otrzymała oznaczenie 305/17.
Produkcję rozpoczęto w 1914 roku. Na początku zamówiono 20 tych haubic, które zostały zainstalowane na stałych stanowiskach jako działa nadbrzeżne: 12 w rejonie portu La Spezia, oraz po 4 w portach La Maddalena i Messina.
Po wybuchu I wojny światowej, armia włoska zwróciła się do producentów o przystosowanie tych haubic do transportu. W krótkim czasie powstały kolejne modele, oznaczone jako 305/17 G mod. 1915, 305/17 G mod. 1916, 304/17 G mod. 1917, które były przystosowane do holowania, oraz bardzo oryginalny model 305/17 D.S. (obice 305/17 De Stefano). Do 1917 roku wyprodukowano łącznie 44 haubice tego typu.
Użycie
Haubice te były wykorzystywane przez wojska włoskie w trakcie I wojny światowej. Po jej zakończeniu, modele przystosowane do holowania były stosowane w początkowym okresie II wojny światowej podczas kampanii francuskiej, a następnie w 1943 roku w obronie Sycylijskiej i Neapolu. Haubice umieszczone na stałych stanowiskach w rejonie baz włoskiej marynarki wojennej były używane aż do 1959 roku, kiedy to zostały ostatecznie wycofane.
Bibliografia
В. В. Ликсо, В. Н. Шунков, В. А. Обухович, А. Ф. Никифоров: Полная энциклопедия вооружений и боевой техники 1914—1918. Moskwa: АСТ, 2014, s. 120. ISBN 978-5-17-084898-0. (ros.).