305 Dywizja Piechoty
305 Dywizja Piechoty (niem. 305. Infanterie-Division) była niemiecką dywizją, która brała udział w II wojnie światowej, uczestnicząc w okupacji Francji oraz w walkach z Armią Czerwoną. Została całkowicie zniszczona w Stalingradzie.
Dywizja została sformowana w Ravensburgu na podstawie rozkazu z 15 grudnia 1940 roku, w ramach 13. fali mobilizacyjnej w V Okręgu Wojskowym. Walczyła przeciwko Armii Czerwonej m.in. pod Charkowem, Iziumem, Woroneżem i Kałaczem. Ostatecznie została okrążona w Stalingradzie, gdzie w styczniu 1943 roku zniszczono ją w rejonie Stalingradzkiej Fabryki Traktorów.
Po zniszczeniu, 305 Dywizję Piechoty odbudowano w okupowanej Bretanii i wysłano na front włoski, gdzie walczyła do końca wojny.
Dowódcy dywizji
- gen. por. Kurt Pflugradt: 15 XII 1940 – 12 IV 1942
- gen. por. Kurt Oppenländer: 12 IV 1942 – 1 XI 1942
- gen. mjr/gen. por. Bernhard Steinmetz: 1 XI 1942 – 31 I 1943
- gen. por. Friedrich Wilhelm Hauck: 5 III 1943 – XIII 1944
- płk Friedrich Trumpeter: XII 1944 – 29 XII 1944
- gen. mjr Friedrich von Schellwitz: 29 XII 1944 – 2 V 1945
Struktura organizacyjna
Skład w grudniu 1940:
- 576., 577. i 578. pułk piechoty
- 305. pułk artylerii
- 305. batalion pionierów
- 305. oddział przeciwpancerny
- 305. oddział łączności
Skład w kwietniu 1943:
- 576., 577. i 578. pułk grenadierów
- 305. pułk artylerii
- 305. batalion pionierów
- 305. batalion fizylierów
- 305. oddział przeciwpancerny
- 305. oddział łączności
- 305. polowy batalion zapasowy
Przypisy
Bibliografia
- Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0