300 mil do nieba
300 mil do nieba to polsko-duńsko-francuski dramat fabularny o tematyce społeczno-psychologicznej z 1989 roku, w reżyserii Macieja Dejczera. Scenariusz został napisany przez Cezarego Harasimowicza oraz Macieja Dejczera, a film oparty jest na prawdziwej historii, uznanej za najlepszy młody film europejski 1989 roku.
Opis fabuły
Akcja filmu toczy się w komunistycznej Polsce w roku 1985. Dwaj bracia, Jędrek i Grześ Kwiatkowscy, postanawiają uciec z kraju, skrywając się pod podwoziem ciężarówki. Ich rodzina, liczna i uboga, mieszka w baraku, a ich ojciec, nauczyciel historii, został zwolniony z pracy z powodu swoich politycznych poglądów. Chłopcy pragną przedostać się „na zachód”, aby poprawić warunki życia swoich rodziców. Ostatecznie docierają do Danii, gdzie trafiają do obozu dla uchodźców. Polskie władze usiłują za wszelką cenę sprowadzić ich z powrotem. Na szczęście ich sprawą zajmuje się dziennikarka, polska imigrantka, która pomaga im uzyskać azyl. W końcu, w rozmowie telefonicznej z synami, ich ojciec, przepełniony sprzecznymi uczuciami, mówi dramatycznie: „Jędrek, nie wracajcie tu nigdy”.
Inspiracja
Film jest inspirowany prawdziwymi wydarzeniami. W 1985 roku bracia Zielińscy z Żyrakowa koło Dębicy, 15-letni Adam i 13-letni Krzysztof, ukryli się pod ciężarówką i dotarli promem przez Morze Bałtyckie do Szwecji. Polskie władze, z powodów wizerunkowych, usiłowały ściągnąć ich z powrotem do kraju, jednak rodzice nie wystąpili o ich ekstradycję, wierząc, że dzieci powinny same decydować o swoim losie. W efekcie zostali im odebrane prawa rodzicielskie, a bracia zamieszkali u rodziny zastępczej w Szwecji. Po osiągnięciu pełnoletniości zdecydowali się pozostać w tym kraju. Krzysztof ukończył studia ekonomiczne w Sztokholmie i pracował w naukowym środowisku, a od 2014 roku był zatrudniony w firmie lotniczej Linetech z siedzibą w Warszawie. Film został również zaprezentowany na Kongresie Praw Człowieka i Obywatela w Strasburgu w 1989 roku. W filmie miejsce ucieczki braci zostało zmienione na Danię.
Produkcja
Film został nakręcony w różnych lokalizacjach, w tym w Łodzi (podwórze przy ul. Piotrkowskiej 80 oraz wiadukt na ul. Tramwajowej), Zgierzu (ul. Wróbla), Gałkówku koło Koluszek (stacja kolejowa), oraz na drodze między Tuszyne a Piotrkowem Trybunalskim. Inne miejsca zdjęciowe to Świnoujście oraz ośrodek dla uchodźców Sandholm koło Kopenhagi.
Obsada
== Obsada ==
Przypisy
== Przypisy ==