30 lutego – luty zazwyczaj ma 28 dni, a w latach przestępnych 29, jednak w historii miała miejsce sytuacja, w której luty miał 30 dni. To zdarzenie miało charakter lokalny i dotyczyło jedynie jednego kraju.
W roku 1712 w Szwecji, z powodu rezygnacji z przejścia na kalendarz gregoriański oraz konieczności wyrównania różnicy w rachubie czasu, luty posiadał 30 dni.
W odróżnieniu od wielu krajów katolickich, protestancka Szwecja nie przyjęła kalendarza gregoriańskiego w XVI wieku. Kiedy kalendarz ten został wprowadzony dekretem papieskim w 1582 roku, różnica między nim a kalendarzem juliańskim wynosiła 10 dni, a z biegiem lat powiększyła się do 11 dni. Ostatecznie, pod koniec XVII wieku, władze szwedzkie zdecydowały się na przyjęcie nowego systemu liczenia czasu. W przeciwieństwie do innych krajów protestanckich, które przyjęły kalendarz gregoriański w tym czasie, Szwecja postanowiła nie dodawać od razu 11 dni w jednym roku, a rozłożyć to przejście w czasie, pomijając wszystkie dni przestępne między 1700 a 1740 rokiem. Do 1740 roku planowano również obchodzić Wielkanoc zgodnie z kalendarzem juliańskim, a następnie dostosować daty świąt do wyliczeń szwedzkich astronomów. Reforma kalendarzowa objęła także Finlandię, będącą wówczas pod panowaniem Szwecji, ale nie dotyczyła szwedzkich posiadłości w Niemczech, które – podobnie jak inne kraje protestanckie – przyjęły kalendarz gregoriański w 1700 roku.
W lutym 1700 roku pominięto datę 29 lutego, jednak wkrótce rozpoczęła się Wielka Wojna Północna, co spowodowało, że o przesunięciu kalendarza zapomniano w kolejnych latach przestępnych – 1704 i 1708. W rezultacie powstał odrębny kalendarz szwedzki, który był przesunięty zarówno względem kalendarza juliańskiego, jak i gregoriańskiego. Problem ten postanowiono rozwiązać w 1712 roku, przywracając kalendarz juliański i dodając dodatkowy, 30. dzień w lutym. 30 lutego w kalendarzu szwedzkim odpowiadał dacie 29 lutego w kalendarzu juliańskim oraz 11 marca w kalendarzu gregoriańskim. Ostatecznie, zgodnie z pierwotnym planem, w 1740 roku Szwecja zaczęła obchodzić święta wielkanocne według wyliczeń swoich naukowców, w innym terminie niż reszta krajów katolickich i protestanckich. W 1753 roku Szwecja przyjęła kalendarz gregoriański, w najprostszy sposób, poprzez pominięcie ostatnich 12 dni lutego: po 17 lutego nastał od razu 1 marca. Własny termin świąt wielkanocnych obowiązywał w Szwecji oraz krajach od niej zależnych aż do 1844 roku, kiedy to przyjęto rozwiązania stosowane w innych krajach.
Współczesne koncepcje
W reformie kalendarza, opracowanej przez Amerykankę Elisabeth Achelis w 1930 roku, znanej jako „World Calendar”, długości miesięcy są różne od tych w obecnym kalendarzu gregoriańskim, a luty zawsze ma 30 dni. Rok przestępny według propozycji E. Achelis miałby być tworzony nie przez dodanie dodatkowego dnia do lutego, lecz poprzez wprowadzenie dodatkowego „Dnia Roku Przestępnego”, bez przypisanej daty ani dnia tygodnia, między sobotą 30 czerwca a niedzielą 1 lipca w takim roku. Dzień ten miałby być dniem wolnym od pracy.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Richardt WilliamR.W. Bauer Richardt WilliamR.W. (red.), Calender for aarene fra 601 til 2200 efter Christi fødsel, wyd. reprint 1993, Kopenhaga: Dansk Historisk Fællesråd, 1868, ISBN 87-7423-083-2 (duń.).
Roy S.R.S. Freedman Roy S.R.S., Introduction to Financial Technology, Academic Press, 24 kwietnia 2006, ISBN 978-0-08-046184-7 [dostęp 2016-03-01] (ang.).
JanJ. Glete JanJ., Swedish Naval Administration, 1521-1721: Resource Flows and Organisational Capabilities, BRILL, 2010, ISBN 90-04-17916-X (ang.).
HermannH. Grotefend HermannH., Taschenbuch der Zeitrechnung des Deutschen Mittelalters und der Neuzeit, OttoO. Grotefend (red.), wyd. 8 popr., Hannover: Hahnsche Buchhandlung, 1948, OCLC 940417429 (niem. • łac.).
Edith W.E.W. Hetherington Edith W.E.W., Norriss S.N.S. Hetherington Norriss S.N.S., Astronomy and Culture, ABC-CLIO, 20 maja 2009, ISBN 978-0-313-34537-1 (ang.).
LouisL. Komzsik LouisL., Cycles of Time: From Infinity to Eternity, Trafford Publishing, 2011, ISBN 978-1-4269-5336-1 [dostęp 2016-03-01] (ang.).
JohannesJ. Vallerius JohannesJ., Allmanach, på åhret effter Christi födelse 1712. Efter wår allernådigste konungz befallning från Bender med een dag tillökad uti februari mån. som fördenskull i dätta åhr bekomer 30 dagar öfwer skånska horizonten med een richtig tafla, Lund: Abraham Haberger, 1711, OCLC 186852465 (szw.).