3 Żelazna Brygada Artylerii

To jednostka artylerii Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Formowanie i działania

Na mocy rozkazu dowództwa Armii Czynnej nr 73 z dnia 8 maja 1920 roku, pierwszym dowódcą 2 Brygady Artylerii został gen. Wołodymyr Bańkiwskij.

Na podstawie rozkazu dowódcy 3 Żelaznej Dywizji Strzelców nr 27 z 9 czerwca, zmieniono numer porządkowy brygady na 3, a 4. i 5 pułk artylerii przemianowano na 7. oraz 8 kureń artylerii. Wkrótce później sformowano także 9 kureń artylerii. 1 sierpnia brygada dysponowała 12 lekkimi działami polowymi, które zostały przekazane Ukraińcom przez Wojsko Polskie.

W październiku Armia URL przeprowadziła mobilizację, co znacząco zwiększyło liczebność jej oddziałów. Po podpisaniu przez Polskę układu o zawieszeniu broni na froncie przeciwko bolszewikom, od 18 października ukraińskie wojska były zmuszone do samodzielnego prowadzenia działań zbrojnych.

10 listopada rozpoczęła się ofensywa bolszewików. Tego dnia 8 kureń artylerii stracił wszystkie swoje działa oraz dużą część żołnierzy.

Pod koniec listopada 3 Żelazna Brygada Artylerii przeszła na zachodni brzeg Zbrucza, gdzie została rozbrojona przez polskie oddziały i internowana.

Struktura organizacyjna

Stan jednostki we wrześniu 1920 roku:

dowództwo i sztab
drużyna łączności
7 kureń artylerii
8 kureń artylerii
9 kureń artylerii
park artyleryjski

Żołnierze oddziału

Przypisy

Bibliografia

Jacek Legieć: Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w kampanii polsko-bolszewickiej 1920 r.. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2002. ISBN 83-7322-529-3.

Andrij Rukkas: Razem z Wojskiem Polskim. Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 roku. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-843-9.