3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego

3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego (3 psp) to jednostka piechoty Wojska Polskiego, która działała we Wschodniej Rosji i była częścią Armii Polskiej we Francji.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Pułk został utworzony w listopadzie 1918 roku w Nowonikołajewsku (obecnie Nowosybirsk) na Syberii. Na początku pułk podlegał dowódcy Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, a od 25 stycznia 1919 roku był podporządkowany dowódcy 5 Dywizji Strzelców Polskich, pułkownikowi Kazimierzowi Rumszy. Na 15 września 1919 pułk liczył 1956 żołnierzy, w tym 82 oficerów, 4 lekarzy, 3 urzędników, 322 podoficerów i 1545 szeregowców, co stanowiło 75% stanu etatowego, który wynosił 2616 żołnierzy.

Obsada personalna pułku

Stan osobowy pułku na 17 maja 1919 roku przedstawiał się następująco:

dowódca pułku – kpt. / ppłk Romuald Kohutnicki,
zastępca dowódcy pułku – Bronisław Wyhowski,
dowódca I batalionu – kpt. Emil Niebieszczański,
dowódca II batalionu – por. Edward Kościński,
dowódca III batalionu – kpt. Tytus Obłaza.

Przypisy

Bibliografia

Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.

Polskie formacje wojskowe w Rosji 1914-1920 w świetle dokumentów CAW. caw.wp.mil.pl [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. dostęp 2016-11-12

Tadeusz Radziwonowicz. Z problematyki tworzenia polskiego wojska na Syberii (1918-1919). „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3/4 (133/134), 1990. Warszawa.