3 Pułk Przeciwlotniczy im. płk. Włodzimierza Ludwiga
3 Pułk Przeciwlotniczy imienia płk. Włodzimierza Ludwiga (3 pplot) to jednostka Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
W 1995 roku 124 pułk artylerii przeciwlotniczej, będący częścią 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej, został przekształcony w 3 pułk przeciwlotniczy.
Do grudnia 2007 roku pułk stacjonował w garnizonie Szczecin, w kompleksie koszarowym przy ulicy Wojska Polskiego 252. Przemieszczenie do garnizonu Koszalin rozpoczęło się w maju 2007 roku na mocy decyzji ministra obrony narodowej, który w 2006 roku postanowił przenieść jednostkę do Koszalina. W 2008 roku wszystkie pododdziały zostały ulokowane w nowym garnizonie, w koszarach przy ulicy 4 Marca 5, w tym samym kompleksie co stacjonujący 8 pułk przeciwlotniczy.
Z dniem 31 grudnia 2010 roku 3 pułk przeciwlotniczy został rozformowany, a jego pododdziały włączono do struktury 8 pplot.
Tradycje pułku
18 czerwca 1996 roku oddział otrzymał imię swojego patrona – płk. dypl. Włodzimierza Ludwiga oraz przyjął tradycje:
- 3 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej (1924-1939)
- 3 Karpackiego pułku artylerii przeciwlotniczej (1942-1947)
- 22 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej (1951-1955 i 1957-1967)
- 124 pułku artylerii przeciwlotniczej (1955-1957 i 1967-1995)
Dodatkowo, dzień 30 kwietnia został ustanowiony jako święto pułku.
Dowódcy pułku
- płk Wiesław Wolski (1988-1997)
- płk Zdzisław Antczak (1997-2003)
- płk Sławomir Kowalski (2003-2004)
- płk Piotr Kołacz (od 18 kwietnia 2005)
- płk Ryszard Krawiec (od sierpnia 2007 do kwietnia 2010)
- ppłk Marek Rakowski (od kwietnia 2010 do grudnia 2010)
Struktura organizacyjna
Do 2001 roku pułk funkcjonował w strukturze bateryjnej. W 2001 roku przeszedł reorganizację, w wyniku której powstały dwa dywizjony przeciwlotnicze: 1 dplot – rakietowy oraz 2 dplot – artyleryjski. Jako jednostka dywizyjna, różnił się od samodzielnych pułków przeciwlotniczych Wojsk Lądowych, składając się z dwóch dywizjonów, pododdziału dowodzenia (baterii dowodzenia) oraz kompanii logistycznych (kompanie: remontowa, zaopatrzenia i medyczna).
Uzbrojenie
W skład uzbrojenia i wyposażenia pułku wchodziły:
- 9K33M3 „Osa-AKM”
- 23mm armaty przeciwlotnicze ZU-23-2
- ZUR-23
- stacja radiolokacyjna NUR-31
- stacja radiolokacyjna NUR-41
- stacja radiolokacyjna NUR-22
- stacja radiolokacyjna NUR-21
- ZSyDiKO ŁOWCZA/REGA
- ZWD ŁOWCZA-3K
- WD 2001 (REGA-1)
- RWŁC-10T
- ZWD-3
Przypisy
Bibliografia
Grzegorz Ciechanowski: Tradycje wojskowe związków taktycznych Wojsk Lądowych na Pomorzu Zachodnim. W: Pomorze militarne. Stulecie odrodzenia polski a region. T. IX. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”, 2018. ISBN 978-83-89341-98-3.
Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
Kazimierz Kozłowski [red.], Andrzej Wojtaszak: Generałowie i wybrani dowódcy Wojska Polskiego związani z Pomorzem Zachodnim. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”. Instytut Politologii i Europeistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, 2009. ISBN 978-83-89341-62-4. Brak numerów stron w książce.