3 Pułk Lotnictwa Bombowego
3 Pułk Lotnictwa Bombowego (3 plm) to jednostka lotnictwa bombowego wchodząca w skład ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został utworzony w październiku 1944 roku na lotnisku w Kazaniu, zgodnie z radzieckim etatem wojennym nr 015/186, który przewidywał skład 298 żołnierzy, w tym 111 oficerów, 171 podoficerów oraz 12 szeregowców.
Oddział ten stał się częścią 1 Dywizji Lotnictwa Bombowego. Na koniec marca 1945 roku pułk został przeniesiony do Polski i ulokowany na lotnisku w Sochaczewie.
Na dzień 1 maja 1945 roku w pułku znajdowało się 280 żołnierzy, w tym 102 oficerów, 162 podoficerów i 16 szeregowców. W składzie personelu latającego było po 32 pilotów, nawigatorów i strzelców radiotelegrafistów. Na wyposażeniu znajdowało się 30 samolotów bojowych Pe-2 oraz 1 szkolno-bojowy UPe-2.
Do zakończenia wojny pułk nie osiągnął gotowości bojowej i nie uczestniczył w działaniach zbrojnych.
W lutym 1946 roku 3 Pułk Lotnictwa Bombowego został przekształcony w 7 Pułk Bombowców Nurkujących i przeniesiony na lotnisko w Leźnicy Wielkiej, w pobliżu Łęczycy.
Obsada personalna pułku
- dowódca pułku – ppłk Michał Bażanow
- zastępca dowódcy pułku do spraw polityczno-wychowawczych – ppłk Iwan Lebiediew
- szef sztabu – ppłk Abram Ajzensztatz
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Izydor Koliński: Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07271-X.
Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.