3 Pułk Eklererów Gwardii Cesarskiej

3 Pułk Eklererów Gwardii Cesarskiej (fr. 3e régiment des éclaireurs de la Garde impériale) to pułk kawalerii Gwardii Cesarskiej I Cesarstwa Francuskiego.

Został utworzony 9 grudnia 1813 roku na podstawie pozostałości 6. i 7. szwadronu 1 Pułku Lekkokonnego, który przybył z Krakowa pod dowództwem majora Jana Kozietulskiego.

Pułk składał się z 4 szwadronów, a jego szeregi w większości uzupełniali Polacy.

Wchodził w skład tzw. Młodej Gwardii Cesarstwa Francuskiego, a następnie został ponownie włączony do 1 Pułku Lekkokonnego.

Szefowie szwadronów

Wincenty Leon Szeptycki,
Ambroży Mikołaj Skarżyński,
Józef Bonawentura Załuski,
Stanisław Dunin Wąsowicz.

Działania zbrojne

29 stycznia 1814: bitwa pod Brienne-le-Château
1 lutego 1814: bitwa pod La Rothière
10 lutego 1814: bitwa pod Champaubert
14 lutego 1814: bitwa pod Vauchamps
18 lutego 1814: bitwa pod Montereau
6 marca 1814: bitwa pod Berry-au-Bac
9-10 marca 1814: bitwa pod Laon
13 marca 1814: bitwa pod Reims
20-21 marca 1814: bitwa pod Arcis-sur-Aube
26 marca 1814: bitwa pod Saint-Dizier
30-31 marca 1814: obrona Paryża

Ostatnie działania wojenne pułku miały miejsce 31 marca 1814 roku, kiedy to kapitan Stefan Horaczko przeprowadził wysadzenie mostów pod Vitry i Choisy-le-Roi, aby zabezpieczyć tyły armii francuskiej.