3 Księga Ezdrasza

3 Księga Ezdrasza to księga starotestamentowa, która znajduje się w Septuagincie i jest uznawana za kanoniczną w tradycji prawosławnej. Natomiast Kościół katolicki oraz Kościoły protestanckie klasyfikują ją jako apokryf. W niektórych rękopisach Wulgaty jest umieszczana po księgach Ezdrasza i Nehemiasza lub na końcu Starego Testamentu, gdzie jest nazywana 3 Księgą Ezdrasza. W pierwotnych rękopisach Septuaginty występuje jako 1 Księga Ezdrasza, natomiast w późniejszych wersjach oraz w Biblii rosyjskiej znana jest jako 2 Księga Ezdrasza.

Utwór został zapisany w języku greckim, lecz oparty jest na tekstach hebrajskich i aramejskich. Treść księgi stanowi swobodną parafrazę 2 Księgi Kronik (2 Krn 25), Księgi Ezdrasza (Ezd 1-10) oraz Księgi Nehemiasza (Ne 7-8). Niektóre fragmenty (1,21-22 oraz 3,1-5,6) wprowadzają nowe elementy. Księga przedstawia historię Izraela od momentu odnowienia święta Pesach przez króla Jozjasza aż do odczytania Prawa przez Ezdrasza. W aspekcie stylistycznym, księga przypomina opowieści z życia dworskiego. Badacze, którzy uznają ją za nienatchnioną, twierdzą, że posiada ona niewielką wartość historyczną, autor nie trzyma się chronologii, a bardziej interesuje go interpretacja wydarzeń niż ich szczegółowy opis.

Z księgi (3,12) pochodzi dewiza Republiki Czeskiej „Pravda vítězí” (Prawda Zwycięża), która jest skrótem cytatu często przytaczanego przez Jana Husa.