3 Kozacka Dywizja Piechoty
3 Kozacka Dywizja Piechoty (niem. 3. Kosaken-Plastun[Infanterie]-Division) była kolaboracyjnym związkiem taktycznym piechoty, składającym się z Kozaków, którzy służyli w armii III Rzeszy.
W lutym 1945 roku, w związku z powołaniem XV Kozackiego Korpusu Kawalerii SS na podstawie 5 Dońskiego Pułku Kawalerii pod dowództwem płk. Iwana Kononowa, rozpoczęto formowanie Samodzielnej Kozackiej Brygady Płastuńskiej (termin „płastuński” odnosi się do kozackiej piechoty). W skład brygady wchodził również 360 Kozacki Pułk Grenadierów liczący 700 żołnierzy, dowodzony przez płk. von Rentelna. W marcu i kwietniu 1945 roku, brygada została przekształcona w 3 Kozacką Dywizję Płastuńską, której dowództwo sprawował najpierw płk. Kononow, potem płk. von Rentelna, a w końcu ppłk. I. B. Borysow. Szefem sztabu był mjr Gleb Saciuk, a niemieckim oficerem łącznikowym mjr Graf von Rittberg. W skład dywizji wchodziły:
- 7 pułk płastuński, dowodzony przez ppłk. Borysowa,
- 8 pułk płastuński pod dowództwem esauła Sacharowa,
- 9 kałmucki pułk kawalerii (pochodzący z Korpusu Kawalerii Kałmuckiej) – płk. Hoersta,
- 3 batalion rozpoznawczy, kierowany przez rtm. Bondarenkę (działający samodzielnie).
Według niektórych źródeł dywizja miała również batalion artylerii. Całkowita liczba żołnierzy w dywizji wynosiła około 7 tysięcy.
Dywizja brała udział w walkach w okupowanej Jugosławii, w dolinie Drawy, przeciwko Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii Josipa Broz Tity oraz wojskom bułgarskim, które przeszły na stronę ZSRR.
W pierwszych dniach maja 1945 roku, dywizja skapitulowała w Austrii przed armią Wielkiej Brytanii. 28 maja jej żołnierze zostali przekazani ZSRR, a część z nich popełniła samobójstwo, w tym ostatni dowódca ppłk Borysow.
Linki zewnętrzne:
Krótka historia 3 Kozackiej Dywizji Płastuńskiej (jęz. rosyjski)