3 Karpacki Pułk Artylerii Przeciwpancernej (3 pappanc) to jednostka artylerii przeciwpancernej w ramach Polskich Sił Zbrojnych.
Formowanie i zmiany organizacyjne
3 Karpacki Pułk Artylerii Przeciwpancernej powstał na mocy rozkazu L.dz. 821/I/Tj/42 wydanego przez dowódcę Armii Polskiej na Wschodzie w dniu 10 listopada 1942 roku, w związku z organizacją 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Sformowanie pułku miało być zakończone do 15 listopada 1942 roku. Jednostka ta była integralną częścią artylerii przeciwpancernej 3 Dywizji Strzelców Karpackich, a jej etatowy stan wynosił 42 oficerów oraz 622 szeregowców.
Pułk brał udział w kampanii włoskiej w latach 1944-1945. Po zakończeniu walk, w okresie przełomu lipca i sierpnia 1945 roku, został wyznaczony do pełnienia służby wartowniczej. Wszedł w skład Zgrupowania Brygadowego „Tobruk” w ramach Grupy „Straż” (Polish Guard Group). W 1946 roku pułk został przetransportowany do Wielkiej Brytanii, a w następnym roku uległ rozformowaniu.
Jednostka ta była przeznaczona do zwalczania wszelkiego rodzaju pojazdów pancernych przy użyciu pocisków o dużej prędkości początkowej oraz płaskim torze lotu.
Organizacja pułku
Dowództwo pułku
I dywizjon
II dywizjon
III dywizjon
IV dywizjon
Każdy dywizjon składał się z trzech baterii, z których każda miała po cztery działony. W czterech dywizjonach dwie baterie były wyposażone w 57 mm armaty przeciwpancerne, natomiast trzecia bateria dysponowała 76,2 mm armatami przeciwpancernymi.
Zgodnie z etatem, pułk liczył 39 oficerów oraz 611 podoficerów i kanonierów. W jego skład wchodziły 32 armaty 6-funtowe (kal. 57 mm) oraz 16 armat 17-funtowych (kal. 76,2 mm).
Obsada personalna
Dowódcy pułku:
ppłk dypl. piech. Jerzy Zaremba (11 XI 1942 – 17 IX 1943)
mjr Kazimierz Choroszewski (od 18 XI 1943)
Zastępcy dowódcy pułku:
mjr Antoni Miedźwiedź
mjr Andrzej Racięski
mjr Tadeusz Kazimierz Józef Nieżychowski
Adiutant pułku:
por. Franciszek Ignaciuk
Dowódcy dywizjonów:
I Dywizjon:
kpt. Wojciech Kania
II Dywizjon:
mjr Kazimierz Choroszewski
kpt. Stanisław Jandzis
III Dywizjon:
kpt. Józef Różański
IV Dywizjon:
kpt. Andrzej Racięski
kpt. Stanisław Dobrzycki
Przypisy
Bibliografia
Kronika 3 Dywizji Strzelców Karpackich Nr 1 za czas od 3 V 1942 do 10 XII 1943. [w:] Oddziałowe Kroniki i Dzienniki Działań, sygn. C.292 [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1943. [dostęp 2016-06-03].
Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2 Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.
Mieczysław Młotek (red.): 3 Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1947. tom 1. Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków, 1978.
Michał M. Polak, Michał M., Grot – Zeszyty Historyczne nr 18/19 2004. „Obsada dowództw Armii Polskiej na Wschodzie według stanu na 1 stycznia 1943 r.”, Leszno: Wydawnictwo Instytutu im. gen. Stefana „Grota” Roweckiego w Lesznie, 2004, ISSN 1509-9792.