3 Grupa Lotnicza
3 Grupa Lotnicza to struktura organizacyjna w lotnictwie Wojska Polskiego.
Historia grupy
Wiosną 1929 roku, aby poprawić zarządzanie jednostkami, powołano do życia 3 Grupę Aeronautyczną. Utworzenie grupy było wynikiem rozkazu ministra spraw wojskowych B. Og. Org. L. 10717/1928, który wprowadzał nową organizację Aeronautyki w czasie pokoju oraz zarządzenia szefa Departamentu Aer. L. 701/tjn. z dnia 6 lutego 1929 roku, dotyczącego „Zestawienia składów osobowych i etatów aeronautyki na stopie pokojowej”. Dowódca grupy oraz szef sztabu zostali mianowani na swoje stanowiska 27 kwietnia 1929 roku.
Do grupy z siedzibą w Krakowie przypisano 2 pułk lotniczy z Krakowa oraz 6 pułk lotniczy z Lwowa.
22 sierpnia tego samego roku minister spraw wojskowych sklasyfikował stanowiska oficerskie w nowej organizacji Aeronautyki (P. S. 10–800) w różnych kategoriach dodatku służbowego: dowódca grupy aeronautycznej (do kat. V), I oficer sztabu grupy aeronautycznej (do kat. VIB) oraz oficer sztabu grupy aeronautycznej (do kat. VIIB).
12 września 1929 roku określono zadania dla dowódcy grupy, które obejmowały nadzorowanie doskonalenia personelu latającego pułków według wskazówek szefa Departamentu Aeronautyki MSWojsk, a także samodzielną organizację ćwiczeń broni z udziałem lotnictwa, ćwiczeń stricte lotniczych, gier wojennych, ćwiczeń aplikacyjnych, ćwiczeń OPL oraz różnorodnych zawodów lotniczych i z zakresu przysposobienia wojskowego.
W 1931 roku, w związku z likwidacją 2 Grupy Aeronautycznej, do 3 Grupy Aeronautycznej dołączono 3 pułk lotniczy z Poznania.
1 września 1931 roku minister spraw wojskowych zredukował skład dowództwa grupy, eliminując stanowiska II i III oficera sztabu oraz trzy etaty urzędników III kategorii. Z dniem 15 listopada 1932 roku minister wprowadził kolejną zmianę w etacie dowództwa grupy aeronautycznej P. S. 10–800 z 8 grudnia 1928 roku, polegającą na zastąpieniu podoficerów zawodowych kancelistów urzędnikami cywilnymi III kategorii, jednocześnie pozwalając na dalsze pełnienie obowiązków przez podoficerów zawodowych do 31 marca następnego roku.
1 stycznia 1936 roku, w ramach reorganizacji lotnictwa w odpowiedzi na potrzebę przygotowania do obrony kraju, dokonano zmian w składzie grup aeronautycznych. Do grupy włączono 4 pułk lotniczy oraz 1 batalion balonowy z Torunia, a 6 pułk lotniczy został podporządkowany dowódcy 1 Grupy Aeronautycznej w Warszawie. Tym samym 3 Grupa objęła wszystkie formacje liniowe znajdujące się w zachodniej części kraju. W tym samym roku 3 Grupa Aeronautyczna przekształciła się w 3 Grupę Lotniczą.
1 stycznia 1938 roku Dowództwo 3 Grupy Lotniczej przeniesiono z Krakowa do Warszawy.
Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, w przypadku ogłoszenia mobilizacji, Dowództwo 3 Grupy Lotniczej miało być likwidowane.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Ryszard Bartel, Jan Chojnacki, Tadeusz Królikiewicz, Adam Kurowski: Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Eugeniusz Kozłowski: Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1964.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
