3 Grupa Artylerii

3 Grupa Artylerii (3 GA) – to jednostki oraz pododdziały artylerii organicznej, które były częścią wielkich jednostek piechoty i kawalerii, a także artylerii Odwodu Naczelnego Wodza. Stacjonowały na obszarze Okręgu Korpusu Nr III i podlegały Dowództwu 3 Grupy Artylerii.

Formowanie 3 Grupy Artylerii miało miejsce do 15 stycznia 1929 r., na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928 r. Proces ten został zakończony w marcu 1929 roku. Dowództwo grupy zostało utworzone na fundamentach dotychczasowego 3 Okręgowego Szefostwa Artylerii.

Organizacja 3 Grupy Artylerii w 1939

Dowództwo 3 Grupy Artylerii miało swoją siedzibę w Grodnie.

Artyleria ONW:

  • 3 pułk artylerii ciężkiej w Wilnie
  • 2 bateria pomiarów artylerii w Wilnie

Artyleria wielkich jednostek:

  • 1 pułk artylerii lekkiej Legionów w Wilnie
  • 19 pułk artylerii lekkiej w Nowowilejce (II dywizjon w Mołodecznie, III dywizjon w Lidzie)
  • 29 pułk artylerii lekkiej w Grodnie (I dywizjon w Suwałkach)
  • 3 dywizjon artylerii konnej w Podbrodziu
  • 4 dywizjon artylerii konnej w Suwałkach
  • 14 dywizjon artylerii konnej w Białymstoku
  • 33 Wileński dywizjon artylerii lekkiej w Wilnie
  • (bateria) dywizjon artylerii lekkiej KOP „Osowiec” z Centralnej Szkoły Podoficerskiej KOP w Osowcu

Dowódcy grupy:

  • płk art. Witold Roszkowski (III – † 31 VII 1929)
  • płk art. Karol Schrötter (od 1929)
  • płk art. Rudolf Niemira (XI 1935 – VIII 1938)
  • płk dypl. dr Stanisław Künstler (do VIII 1939 → dowódca artylerii Armii „Prusy”)

Przypisy

Bibliografia

  • Almanach oficerski na rok 1923/24. Dział III Organizacja Wojska Polskiego, zeszyt 2, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
  • RomanR. Łoś RomanR., Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069. Brak numerów stron w książce.
  • Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!