3 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej (II RP)

3 dywizjon artylerii przeciwlotniczej

3 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (3 daplot) to jednostka artylerii przeciwlotniczej Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.

W dniu 18 maja 1929 roku minister spraw wojskowych ustalił datę 5 września jako dzień święta dywizjonowego 3 samodzielnego dywizjonu artylerii przeciwlotniczej.

Żołnierze dywizjonu

Dowódcy

  • kpt. / mjr art. Gustaw Piwakowski (VII 1926 – XII 1929 → rejonowy inspektor koni w Gródku Jagiellońskim)
  • mjr art. Józef Popiel (III 1930 – VI 1934 → kwatermistrz 18 pal)
  • mjr art. Ireneusz Kobielski (VI 1934 – 1938 → dowódca 6 daplot)
  • mjr art. Stanisław Krzywobłocki (1938 – 1939)

Obsada personalna w marcu 1939 roku

  • dowódca dywizjonu – mjr Stanisław Krzywobłocki
  • adiutant – por. Stefan Marian Osostowicz
  • pomocnik dowódcy ds. gospodarczych – kpt adm. (art.) Jan Umiastowski
  • oficer mobilizacyjny – kpt. Stefan Aleksander Dąbrowski
  • dowódca plutonu łączności – por. Kazimierz Korobowicz
  • dowódca 1 baterii – kpt. Władysław Jan Zdżarski
  • dowódca plutonu – ppor. Leonard Renz
  • dowódca 2 baterii – por. kontr. Jerzy Hołowań
  • dowódca plutonu – ppor. Henryk Szperka
  • dowódca 3 baterii – por. Mieczysław Feliks Głuchowski
  • dowódca plutonu – ppor. Mieczysław Franciszek Poszalski

Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy zamordowanych można znaleźć na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego.

Symbole dywizjonu

Sztandar

5 maja 1938 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził wzór sztandaru 3 daplot. Sztandar został wręczony dywizjonowi 10 listopada 1938 roku na Polu Mokotowskim w Warszawie przez gen. dyw. Tadeusza Kasprzyckiego, a jego fundatorem było społeczeństwo Wilna.

Opis sztandaru:

Na prawej stronie płatu sztandaru umieszczono w rogach numer dywizjonu, zgodnie z wzorem ustalonym w „Dzienniku Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych” nr 6 z 1937, poz. 77.

Na lewej stronie płatu sztandaru, na tarczach w poszczególnych rogach, znajdowały się:

  • w prawym górnym – wizerunek Matki Boskiej Ostrobramskiej
  • w prawym dolnym – godło miasta Wilna
  • w lewym górnym – wizerunek św. Barbary, patronki artylerzystów
  • w lewym dolnym – odznaka pamiątkowa 3 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej

Na dolnym ramieniu Krzyża Kawalerskiego wyhaftowano napis „Wilno 15 V 1926”, upamiętniający datę i miejsce powstania dywizjonu.

Sztandar jest obecnie eksponowany w Instytucie gen. Sikorskiego w Londynie.

Odznaka pamiątkowa

W dniu 13 sierpnia 1932 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził wzór oraz regulamin odznaki pamiątkowej artylerii przeciwlotniczej.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].

Zbigniew Moszumański. Sztandary i odznaki jednostek przeciwlotniczych do roku 1939. „Przegląd Wojsk Lądowych”. 9 (447), 1996. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0478-6688.

Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.

Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1990. ISBN 83-211-1104-1.

Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 83-204-3299-5.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!