3 Dywizja Piechoty
3 Dywizja Piechoty (3 DP) to duża jednostka piechoty Wojska Polskiego, która działała we Francji.
Formowanie i walki
Decyzja o jej formowaniu zapadła 15 maja 1940 roku, a wybranym miejscem stał się Camp de Coëtquidan. W trakcie procesu organizacji dywizji dokonano dwóch reorganizacji. 27 maja 1940 roku z jej struktur wyodrębniono batalion strzelców „coetquidańskich”, który został wysłany do Arpajon w celu przeprowadzenia akcji przeciwdesantowej, włączając go do 10 BKPanc. Ostateczne decyzje zapadły 10 czerwca, kiedy to postanowiono o przekształceniu dywizji w jednostkę lekką; w wyniku tego rozformowano 9 pułk piechoty oraz 3 pułk artylerii ciężkiej, a także Dowództwo Artylerii Dywizyjnej. Żołnierze z tych pułków zostali przydzieleni do innych jednostek.
Nie zdążyła się w pełni zorganizować przed wybuchem wojny francusko-niemieckiej. Mimo to francuskie dowództwo podjęło kontrowersyjną decyzję o użyciu jej w obronie tzw. „reduty bretońskiej”. Po klęsce oddziały i pojedynczy żołnierze wycofali się w stronę portów, aby ewakuować się do Wielkiej Brytanii.
Organizacja wojenna
Struktura dowództwa 3 Dywizji Piechoty przedstawia się następująco:
- 7 pułk piechoty – ppłk Andrzej Bogacz
- 8 pułk piechoty – ppłk dypl. piech. Aleksander Misiurewicz
- dowódca III batalionu – mjr Henryk II Krajewski
- 9 pułk piechoty – ppłk Marian Wieroński
- 3 pułk artylerii ciężkiej
- 3 pułk artylerii lekkiej
- 3 Oddział Rozpoznawczy
12 czerwca 1940 roku 3 DP liczyła 7.832 żołnierzy, w tym: 366 oficerów, 1433 podoficerów oraz 6.033 szeregowych. 23 czerwca tego samego roku w Szkocji znajdowało się 250 oficerów i 1.527 szeregowców dywizji, w tym 73 oficerów oraz 333 podoficerów i kanonierów z 3 pułku artylerii lekkiej.
Obsada personalna dowództwa
- dowódca dywizji – płk dypl. Tadeusz Zieleniewski
- dowódca piechoty dywizyjnej – płk dypl. piech. Józef Jaklicz
- dowódca artylerii dywizyjnej – płk dypl. art. Zygmunt Łakiński
- oficer sztabu dowódcy artylerii dywizyjnej – mjr Franciszek Ciniewicz
- szef sztabu – ppłk dypl. kaw. Ziemowit Grabowski
- szef sanitarny – płk lek. Wincenty Babecki
Przypisy
Bibliografia
- Witold Biegański: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1990. ISBN 83-03-02923-1.
- Witold Biegański: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie: formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
- Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 4. Londyn: 1971.
- Józef Smoliński: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie: 1939-1945. Warszawa: „Egros”, 1997. ISBN 83-86268-66-2.
- Józef Smoliński, Wojsko Polskie we Francji, Warszawa 1995.
- Janusz Zuziak: Wojsko polskie we Francji. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2013. ISBN 978-83-7399-580-2.