3 Dywizja Flak (niem. 3. Flak-Division) to niemiecka jednostka artylerii przeciwlotniczej, która działała podczas II wojny światowej.
Historia
Jednostka została zorganizowana 1 lipca 1938 roku jako Luftverteidigungskommando Hamburg (Dowództwo Obrony Powietrznej Hamburg). Dnia 1 sierpnia 1938 roku zmieniono jej nazwę na Luftverteidigungskommando 3, a następnie 1 września 1941 roku na 3. Flak-Division.
W trakcie całego konfliktu dywizja stacjonowała w Hamburgu oraz w pobliskich rejonach. Jej zdolności obronne uległy załamaniu w sierpniu 1943 roku, kiedy to znaczna część miasta została zniszczona w trakcie operacji Gomora. Ostatecznie poddała się Aliantom w maju 1945 roku.
Skład bojowy dywizji (1944)
- 16 pułk Flak (Flak-Regiment 16)
- 51 pułk Flak (Flak-Regiment 51)
- 60 pułk Flak (Flak-Regiment 60)
- 66 pułk Flak (Flak-Regiment 66)
- 161 pułk reflektorów przeciwlotniczych (Flakscheinwerfer-Regiment 161 (Flakscheinwerfergruppe Hamburg))
- 610 batalion reflektorów przeciwlotniczych
- 123 lotniczy batalion łączności (Luftnachrichten-Abteilung 123)
- dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe
Dowódcy dywizji
- Generalleutnant Ottfried Sattler (od lipca 1938)
- Generalmajor Wolfgang Rüter (od 15 stycznia 1940)
- brak danych (od 1 marca do 1 września 1941)
- Generalleutnant Theodor Spieß (od 1 września 1941)
- Generalleutnant Walter von Hippel (od 1 lipca 1942)
- Generalmajor Alwin Wolz (od 1 maja 1944)
- Generalmajor Otto Stange (od 2 kwietnia 1945 do kapitulacji)
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce.
Linki zewnętrzne