3 Barnaulski Syberyjski Pułk Strzelecki

3 Barnaulski Syberyjski Pułk Strzelecki (ros. 3-й Барнаульский Сибирский стрелковый полк) to związek taktyczny białych w trakcie wojny domowej w Rosji.

W dniach 14-15 czerwca 1918 roku, bolszewicka władza w Barnaule została obalona na skutek powstania zorganizowanego przez członków konspiracyjnej grupy oficerskiej, składającej się z byłych żołnierzy 44 Syberyjskiego Pułku Strzeleckiego. W kilka dni później utworzono oddział oficerski w Barnaule, który natychmiast został skierowany na front. Na tej podstawie wkrótce powstał 3 Barnaulski Syberyjski Pułk Strzelecki, którym dowodził najpierw ppłk. Wolski, a później kpt. Bogosłowski. Pułk ten wchodził w skład 1 Środkowo-Syberyjskiej Dywizji Strzeleckiej I Środkowo-Syberyjskiego Korpusu Strzeleckiego, działając w północnej części guberni irkuckiej. Dowódcą był wówczas płk Jurmanow, a następnie płk Aleksandr I. Kambalin.

Po zajęciu Omska przez wojska bolszewickie w połowie 1919 roku, pułk został odłączony od korpusu, a pod koniec 1919 roku przeszedł wzdłuż rzek Lena i Witim do Zabajkala. Był to znany jako Wielki Syberyjski Marsz Lodowy. Po dotarciu do Czity w połowie marca 1920 roku, pułk został włączony do Omskiej Dywizji Strzeleckiej. W późniejszym czasie, z powodu dużych strat, przekształcono go w batalion, który działał na Przymorzu jako część 4 Omskiego Pułku Strzeleckiego. Ostatnim dowódcą batalionu był ponownie kpt. Bogosłowski.