2S40 Floks

2S40 Floks (ros. 2С40 Флокс, pol. floks) to rosyjski samobieżny moździerz o kalibrze 120 mm, który został zaprojektowany przez Centralny Instytut Badawczy „Buriewiestnik” w Niżnym Nowogrodzie. Produkcją zajmują się zakłady Uraltransmash z Omska. Po raz pierwszy konstrukcję zaprezentowano podczas międzynarodowego forum technicznego w Moskwie w 2016 roku.

Floks powstał w ramach projektu badawczo-rozwojowego o nazwie Sketch, który miał na celu rozwój nowych systemów artyleryjskich o różnorodnym zastosowaniu (wraz z innymi systemami, takimi jak 2S39 Magnolia i 2S43 Małwa). Prace nad moździerzem rozpoczęły się w 2015 roku, a jego pierwsza wersja opierała się na moździerzu montowanym w 2S9 Nona. Konstrukcja łączy elementy moździerza oraz działa samobieżnego, co umożliwia rażenie celów zarówno tradycyjnymi granatami, jak i amunicją kumulacyjną. W 2022 roku zakończono fazę testów, a pojazdy trafiły do produkcji dla Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

Charakterystyka

Floks wykorzystuje podwozie kołowe ciężarówki Ural-63704-0010 w układzie 6×6, które jest napędzane silnikiem wysokoprężnym YaMZ-652 o mocy 440 KM. Pojazd jest wyposażony w opancerzoną kabinę, która chroni załogę przed bronią małokalibrową oraz odłamkami. Dodatkowo, podłoga pojazdu jest przystosowana do wytrzymania eksplozji ładunku o sile dwóch kilogramów trotylu. Na wyposażeniu znajduje się także system ochrony przed skutkami działania broni masowego rażenia. W skład załogi wchodzi cztery osoby: dowódca, kierowca oraz dwóch operatorów uzbrojenia.

Pojazd jest uzbrojony w armatomoździerz 2A80 kal. 120 mm, który jest wyposażony w system kierowania ogniem. Nie ma zewnętrznej osłony. Floks może strzelać zarówno standardowymi granatami moździerzowymi, jak i precyzyjną amunicją Kitołow-2M przeznaczoną do zwalczania celów opancerzonych. Zasięg ognia, w zależności od zastosowanej amunicji, wynosi średnio od 10 do 13 kilometrów, przy szybkostrzelności wynoszącej 10 strzałów na minutę. Dodatkowo, pojazd wyposażony jest w karabin maszynowy Kord, umieszczony w zdalnie sterowanym module na dachu kabiny, oraz wyrzutnię granatów zakłócających PU-07.