2S19 Msta-S

2S19 Msta-S – radziecka i rosyjska samobieżna haubicoarmata

2S19 Msta-S to radziecka i rosyjska samobieżna haubicoarmata o kalibrze 152 mm, która została stworzona jako następca działa samobieżnego 2S5 Hiacynt. Jej konstrukcja powstała w zespole inżynieryjnym zakładów Urałtransmasz w Jekaterynburgu, pod kierownictwem Jurija Tomaszowa.

Opis konstrukcji

Działo 2S19 ma konstrukcję typu zakrytego. Jego głównym uzbrojeniem jest haubicoarmata 2A64 z lufą o długości 40 kalibrów, umieszczona w obrotowej wieży na podwoziu gąsienicowym. Podwozie zostało zaprojektowane przy użyciu podzespołów z czołgów T-72 oraz T-80. W wieży znajdują się ładunki miotające i granaty artyleryjskie, a także istnieje możliwość podawania amunicji z zewnątrz. Praktyczna szybkostrzelność wynosi do 8 strzałów na minutę.

Amunicja

Amunicja wykorzystywana w dziale 2S19 jest taka sama jak ta stosowana w holowanym dziale 2A65 Msta-B oraz starszym D-20. Standardowe granaty to odłamkowo-burzące o maksymalnym zasięgu 24 km oraz odłamkowo-burzące z gazogeneratorem, które mogą osiągnąć zasięg 29 km. Możliwe jest również użycie granatów kasetowych (42 podpociski kumulacyjno-odłamkowe), 30F39 Krasnopol (naprowadzanych na cel podświetlony laserem), a także granatów zakłócających łączność radiową, chemicznych (wycofanych z uzbrojenia) i jądrowych (prawdopodobnie również wycofanych z uzbrojenia).

Bibliografia

T.J. O’Malley: Artyleria: działa i polowe wyrzutnie rakietowe. Woźniak, R; Kupidura, P (przekład i redakcja naukowa); Hutchins, R. (ilustracje). Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2000. ISBN 83-11-09172-2. Brak numerów stron w książce.
Janusz Magnuski. 152 mm samobieżna haubica 2S19 Msta. „Nowa Technika Wojskowa”. 1993. nr 6. s. 5–6. ISSN 1230-1655.