2K22 Tunguska

2K22 Tunguska (kod NATO SA-19 Grison) to radziecki samobieżny system przeciwlotniczy, który łączy w sobie funkcje artyleryjskie i rakietowe. Opracowano go na początku lat 80. XX wieku, aby zastąpić zestaw ZSU-23-4 Szyłka. Nazwa systemu wywodzi się od rzeki Tunguzka, jednego z dopływów Amuru.

Historia

Prace nad nowym systemem przeciwlotniczym krótkiego zasięgu rozpoczęły się w ZSRR pod koniec lat 70. Celem było stworzenie urządzenia zdolnego do zwalczania samolotów oraz śmigłowców poruszających się na niskich wysokościach. Wybór kalibru armat 30 mm wynikał z większej skuteczności tej amunicji w porównaniu z dotychczas używanymi działami 23 mm. Ostatecznie zrezygnowano z pomysłu budowy systemu, który byłby wyposażony wyłącznie w pociski rakietowe, ponieważ czas reakcji takiego zestawu względem wykrytego celu okazał się zbyt długi.

Testy poligonowe systemu miały miejsce w okresie od września 1980 do grudnia 1981. Decyzję o wprowadzeniu zestawu 2K22 „Tunguska” na uzbrojenie armii radzieckiej podjęto 8 sierpnia 1982 roku. Pierwsze komplety zostały wprowadzone do użytku w 1986 roku.

Warianty

2K22/9K22 – pierwsza wersja systemu, wyposażona w pociski rakietowe 9M311
2K22 – podstawowa wersja produkcyjna z pociskami 9M311M oraz podwoziem 2S6M
2K22M1 – wersja opracowana w 2003 roku, z nowymi pociskami rakietowymi 9M311-1M oraz z nowym systemem kierowania ogniem
2K22M 57E6 – zestaw z nowymi pociskami rakietowymi o zwiększonym zasięgu 57E7 oraz nowym radarem o lepszych parametrach zasięgu