29 Korpus Zmechanizowany
29 Korpus Zmechanizowany (ros. 29-й механизированный корпус) to wyższy związek taktyczny jednostek zmechanizowanych Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej.
Formowanie
Korpus powstał w marcu 1941 roku na obszarze Mongolii, utworzony przez jednostki należące do Zabajkalskiego Okręgu Wojskowego, wchodzące w skład 17 Armii.
Skład korpusu
- 57 Dywizja Pancerna, przemianowana 7 maja 1941 na 57 Samodzielną Dywizję Pancerną,
- 61 Dywizja Pancerna, przemianowana 7 maja 1941 na 61 Samodzielną Dywizję Pancerną,
- 82 Dywizja Zmotoryzowana, od 7 maja 1941 również nazywana 61 Samodzielną Dywizją Pancerną,
- 30 pułk motocyklowy.
Dowództwo
- Dowódca korpusu – generał major wojsk pancernych Michaił Pawełkin
- Zastępca do spraw politycznych – komisarz Piotr Lebiediew (20.03.1941 – 27.05.1941).
- Szef sztabu – pułkownik Wasyl Butkow (od 11.03.1941).
Rozformowanie
Zgodnie z uchwałą KC NIK(b) oraz SNK ZSRR „O nowych formowaniach w składzie Czerwonej Armii”, korpus został rozwiązany 7 maja 1941 roku.
Dywizje wchodzące w skład korpusu stały się samodzielnymi jednostkami w ramach 17 Armii.
30 Pułk Motocyklowy został przeniesiony do Bajan-Tumienia i brał udział w wojnie z Japonią w 1945 roku, w składzie konno-zmechanizowanej grupy generała pułkownika Issy Plijewa.
Zobacz też
Korpusy zmechanizowane Armii Czerwonej
Bibliografia
- Notatka zastępcy naczelnika Operatywnego Zarządzania Sztabu Generalnego Czerwonej Armii, generała-majora A. M. Wasilewskiego, dotycząca skompletowania czołgami formowanych korpusów zmechanizowanych, nr 566685, z dnia 22 lutego 1941 r.
- Postanowienie KC NIK(b) i SNK ZSRR „O nowych formowaniach w składzie Czerwonej Armii” N 1112-459ss, z dnia 23 kwietnia 1941 r.