29 Dywizjon Artylerii Ciężkiej (1939)

29 Dywizjon Artylerii Ciężkiej (29 DAC)

29 dywizjon artylerii ciężkiej (29 DAC) to pododdział artylerii ciężkiej Wojska Polskiego.

Dywizjon nie był częścią pokojowej organizacji armii. Został utworzony w sierpniu 1939 roku w Łodzi przez 4 pułk artylerii ciężkiej, przeznaczony dla 29 Dywizji Piechoty.

W jego skład weszły dwie z trzech baterii: jedna z armat 105 mm oraz druga z haubic 155 mm.

29 DAC w kampanii wrześniowej

Mobilizacja

Dywizjon został zmobilizowany w dniach 24-27 sierpnia 1939 roku. W wyniku niewłaściwych koni i uprzęży dostarczonych z poboru dla artylerii ciężkiej, osiągnięcie gotowości marszowej zostało opóźnione. Do 31 sierpnia dywizjon pozostawał w rejonie Łodzi, gdzie prowadził szkolenie powołanych rezerwistów oraz zgrywanie zaprzęgów. 31 sierpnia, w godzinach popołudniowych, odmaszerował do miejsca koncentracji macierzystej 29 Dywizji Piechoty w rejonie Lubochni.

Działania bojowe

Rano 2 września 1939 roku 29 DAC dotarł do rejonu koncentracji 29 Dywizji Piechoty w Lubochnie. Na polecenie dowódcy Armii „Prusy”, w nocy z 2 na 3 września, dywizjon przemaszerował w kierunku nadleśnictwa Błogie, kolonii Grabowa i Unewal. Kolejnej nocy przeszedł z dywizją do rejonu Sulejów – Dąbrowa nad Pilicą i Czarną. W nocy z 5 na 6 września dywizjon, podobnie jak inne oddziały dywizji, maszerował w zamieszaniu spowodowanym zmieniającymi się rozkazami, w kolumnie za 76 pułkiem piechoty. Podczas marszu po szosie Sulechów-Przygłów, łącznicy skierowali 29 DAC do nowego miejsca koncentracji 29 DP, do lasów w rejonie Koła. 6 września dywizjon zajął stanowiska ogniowe w tym rejonie, przygotowując się do ostrzału w kierunku Piotrkowa i Sulejowa. 29 dywizjon otrzymał rozkaz przeprawienia się na drugi brzeg Pilicy, w rejonie Smardzewice-Twarda. Wieczorem dywizjon przeprawił się po moście w Tomaszowie Mazowieckim, jednak w trakcie zamieszania na przeprawie od dywizjonu odłączyła się 1 bateria armat.

Rano 7 września dywizjon został skierowany do lasów w rejonie Brudzewic, gdzie gromadziły się oddziały 29 DP. Na polecenie dowództwa Armii „Prusy” pozostałość 29 DP miała maszerować w kierunku Wisły na przeprawę w Maciejowicach. Rano 8 września 29 DAC (bez 1 baterii) dotarł do rejonu Odrzywołu. Około godziny 13:00 dowództwo 29 DP zostało zaatakowane przez niemiecki podjazd pancerno-motorowy, co doprowadziło do częściowego rozproszenia dowództwa oraz oddziałów. Prawdopodobnie większość 29 DAC w rejonie Cecylówki dołączyła do zgrupowania ppłk. Grafa, walcząc w ciągłych starciach w kierunku Wisły. Dalsze losy dywizjonu są nieznane. 1 bateria armat, pomimo starań, nie dołączyła do macierzystego dywizjonu i maszerowała bocznymi drogami trasą odwrotu 29 DP. W rejonie Odrzywołu bateria była dwukrotnie bombardowana i w większości rozproszona. Z pozostałych żołnierzy ppor. Dyżewski sformował nowe obsługi i zaprzęgi, likwidując tabor, i ruszył z wszystkimi armatami ku Wiśle. Podczas przeprawy w bród na Wiśle, zmęczeni żołnierze i konie nie byli w stanie przetransportować ciężkich armat, w wyniku czego armaty zostały zatopione w rzece. Resztki baterii przeprawiły się przez Wisłę w nocy z 14 na 15 września i dołączyły do pozostałości dywizjonu II/29 pal, wzmacniając jego obsługi. Wraz z II/29 pal dywizjon przeszedł trasą Wilga, Natolin, Osieck, Dąbrówka, Otwock do Falenicy. 19 września zebrane jednostki WP stoczyły całodzienną walkę, w wyniku której ppor. Dyżewski został ranny, a większość żołnierzy dostała się do niewoli. Nieliczni zdołali przedostać się do Warszawy.

Organizacja i obsada personalna

Dowódca dywizjonu – mjr Henryk Bełdycki

Dowódca 1 baterii armat – ppor. Aleksander Jan Dyżewski

Oficer zwiadowczy – ppor. rez. Władysław Romanowski

Dowódca 2 baterii haubic – por. Zbigniew Nowakowski

Przypisy

Bibliografia

Karol Lucjan Galster: Księga Pamiątkowa Artylerii Polskiej 1914 – 1939. Londyn: 1975.

Roman Łoś: Artyleria polska 1914-1939. Warszawa: Bellona, 1991. ISBN 83-11-07772-X.

Piotr Zarzycki: 4 Pułk Artylerii Ciężkiej, Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 72. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1999. ISBN 83-87103-67-5.

Artur Kuprianis: Łódzka 4 Grupa Artylerii w latach 1929-1939. Łódź: Wydawnictwo Ibidem, 2010. ISBN 978-83-62331-00-0.

Witold Jarno, Artur Kuprianis: 4 Pułk Artylerii Ciężkiej w latach 1921-1939. Warszawa-Łódź: Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Łodzi, 2023. ISBN 978-83-8229-866-6.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!