29 Dywizja Grenadierów Pancernych (niem. 10. Panzergrenadier Division) to niemiecka jednostka grenadierów pancernych, która działała w czasie II wojny światowej.
Historia
Dywizja została utworzona 23 czerwca 1943 roku we Francji, na podstawie 345 Dywizji Piechoty. Zastąpiła ona 29 Dywizję Piechoty, która uległa zniszczeniu w Stalingradzie. Już w lipcu 1943 roku 29 Dywizja Grenadierów Pancernych została przeniesiona do Włoch, gdzie brała udział w kluczowych kampaniach. Walczyła na Sycylii, pod Salerno, a następnie pod Anzio oraz na Linii Gotów i nad rzeką Pad. 24 kwietnia 1945 roku jednostka została rozbita przez brytyjską 8 Armię między Padem a Apeninami. 28 kwietnia sztab dywizji został wzięty do niewoli, co oznaczało koniec jej istnienia.
Dowódcy dywizji
- Generalleutenant Walter Fries, od 1 marca 1943
- Oberst Hans Hecker, w lutym 1944
- Oberst Hans Boelsen, od 5 marca 1944
- Powtórnie Walter Fries, od 20 marca 1944
- Generalmajor Walter Herold, od 24 sierpnia 1944 do końca
Skład dywizji
W 1944 roku dywizja składała się z:
- 15 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 15)
- 71 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 71)
- 29 batalion pancerny (Panzer-Abteilung 29)
- 129 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 129)
- 29 zmotoryzowany pułk artylerii (Artillerie-Regiment 29)
- 29 batalion niszczycieli czołgów (Panzerjäger-Bataillon 29)
- 29 dywizyjny batalion łączności (Panzergrenadier-Divisions-Nachrichten-Abteilung 29)
- 29 batalion zapasowy (Feldersatz-Bataillon 29)
- 313 armijny batalion przeciwlotniczy
- 29 zmotoryzowany batalion inżynieryjny
- 29 dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe
Przypisy
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11725-9.
Lexikon-der-wehrmacht.de: Panzergrenadier-Division 29