29 Batalion Straży Granicznej
29 Batalion Straży Granicznej to jednostka organizacyjna Straży Granicznej w okresie II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na mocy uchwały Rady Ministrów z dnia 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych, poprzez rozkaz z 9 listopada 1922 roku, zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”. Wprowadzono również nową strukturę organizacyjną w tej formacji. W efekcie, 29 batalion celny został przekształcony w 29 batalion Straży Granicznej.
29 batalion Straży Granicznej działał w ramach Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Nieświeżu, a jego dowództwo miało siedzibę w Korcu. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych, która dysponowała trzema plutonami, z których każdy miał po dwa karabiny maszynowe. Dowódca batalionu miał uprawnienia dyscyplinarne na poziomie dowódcy pułku. Całkowity etat batalionu wynosił 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów.
W roku 1923 batalion przekazał swój odcinek odpowiednim oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany.
Służba graniczna
W październiku 1922 roku 37 batalion Straży Granicznej obsadził placówkę 29 batalionu. Zmiana ta była wynikiem eksterytorialności placówki.
Na początku 1923 roku batalion ochraniał odcinek graniczny o długości 24,5 km. Komendy kompanijne zabezpieczały konkretne części granicy: lewoskrzydłowa – 8,5 km, środkowa – 7 km, prawoskrzydłowa – 9 km, a 3 kompania pozostawała w rezerwie. 16 lutego dowódca 3 kompanii otrzymał rozkaz do zluzowania kompanii ckm w Cyckowiczach, gdzie miało zostać rozwinięte dowództwo kompanii. Zwolniona z służby granicznej kompania ckm przeszła do odwodu i zgrupowała się w Radziwiłmontach. Dowódcy kompanii ckm podlegały również szkoła podoficerska, areszt batalionowy oraz świetlica w danej miejscowości.
Wydarzenia
W dniu 10 stycznia 1923 roku miała miejsce konferencja z udziałem dowódcy 29 batalionu SG, porucznika Meyera, oraz dowódcy 37 batalionu SG. Gospodarzem spotkania był porucznik Mikołaj Buśkiewicz z 3/37 batalionu SG. Celem konferencji było ustalenie współpracy w walce z tzw. „bandą Muchy”. Ustalono działania dla poszczególnych pododdziałów na wypadek przerwania granicy na skrzydłach obu batalionów, co zaowocowało stworzeniem specjalnej instrukcji z zadaniami dla poszczególnych kompanii.
Dowódca batalionu
p.o. por. Zygmunt Meyer – pełnił funkcję od 20 marca 1923 roku.
Struktura organizacyjna
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.
Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
Materiały dotyczące spraw granicznych, meldunki, telefonogramy, doniesienia, zapytania, rozkłady służby 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Materiały dotyczące spraw organizacyjnych Komendy Wojewódzkiej Poleskiej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.165/12.)
Batalion Straży Granicznej nr 29. Zarządzenia, wytyczne dotyczące spraw granicznych 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Wykaz placówek 29 batalionu Straży Granicznej. 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych – rozkazy, zarządzenia i wytyczne. 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.