285 Kompania Czołgów Zdobycznych (niem. Beute-Panzer-Kompanie 285) to niemiecki oddział pancerny Wehrmachtu, który działał w czasie II wojny światowej.
Pododdział został utworzony na początku 1942 roku w Łudze i składał się z 114 żołnierzy, pod dowództwem porucznika Spiecka. W jego skład wchodziło sześć francuskich czołgów lekkich Hotchkiss H-35 oraz cztery francuskie samochody pancerne. Kompania weszła w skład 285 Dywizji Bezpieczeństwa, dowodzonej przez generała porucznika Wolfganga von Plotho. Początkowo stacjonowała w Łudze, a następnie została przeniesiona w rejon Pskowa, gdzie pełniła funkcje ochronne okolicznych mostów. Od maja 1942 roku dowództwo nad oddziałem objął porucznik Grunicke.
Latem 1943 roku, kompania została przetransportowana w okolice Opoczki w obwodzie pskowskim. Czołgi oddziału wspierały niemieckie wojska okupacyjne w walce z radziecką partyzantką. Na początku lata 1944 roku, kompanię wycofano do wsi Kavastu w Estonii, gdzie została wyposażona w czołgi średnie Panzerkampfwagen IV. Prawdopodobnie otrzymała również co najmniej jeden czołg sowiecki T-34. Wkrótce później, dwa czołgi PzKpfw IV zostały zabrane przez pobliską jednostkę Waffen-SS.
Kompania przeszła nad jezioro Pejpus, gdzie została podporządkowana 300 Dywizji do Zadań Specjalnych. W późnym lecie 1944 roku, stała się oddziałem odwodowym dywizji. Skład osobowy kompanii został uzupełniony przez Estończyków. Następnie skierowano ją do ochrony wybrzeża morskiego, a nowym dowódcą został porucznik Braun. W wyniku intensywnych walk z Armią Czerwoną w rejonie Narwy, kompania straciła cały sprzęt pancerny, co doprowadziło do włączenia jej resztek do Panzerjäger-Abteilung 187 jako pododdział piechoty. Oddział przeszedł reorganizację i został przeniesiony do Lipawy, a pod koniec listopada 1944 roku do Gdańska, gdzie otrzymał działa pancerne Sturmgeschütz IV.
1 grudnia 1944 roku, oddział został przemianowany na 1281 Kompanię Przeciwpancerną.
Linki zewnętrzne: