28 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej

28 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej

28 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej (28 dac) jest pododdziałem artylerii ciężkiej Wojska Polskiego.

Jednostka została utworzona w lutym 1946 roku w garnizonie Bielsko, na podstawie 85 Pułku Artylerii Ciężkiej. Zorganizowano ją zgodnie z etatem Nr 4/15 dla samodzielnego dywizjonu artylerii ciężkiej w czasie „P”. W skład etatu wchodziło 6 pracowników kontraktowych oraz 358 żołnierzy, w tym 41 oficerów, 100 podoficerów i 217 szeregowców. Podstawowym wyposażeniem dywizjonu było dwanaście 152 mm haubicoarmat wz. 1937 (MŁ-20). Wiosną 1946 roku dywizjon został przeniesiony do garnizonu Jelenia Góra.

Latem 1948 roku jednostka została przeorganizowana na etat Nr 4/39, co zmniejszyło stan do 173 żołnierzy. Została włączona w skład 14 Brygady Artylerii Ciężkiej, zachowując dotychczasową nazwę i numer, a następnie przeniesiona do Strachowa. Jesienią 1951 roku dywizjon, razem z całą brygadą, został przeniesiony do garnizonu Bolesławiec, zajmując koszary opuszczone przez 92 Pułk Artylerii Przeciwpancernej. Do 1 grudnia 1951 roku 14 BAC została przekształcona na etat Nr 4/63, co spowodowało utratę przez dywizjon jego dotychczasowej nazwy i numeru.

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Paweł P. Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040. Brak numerów stron w książce.