28 Rezerwowa Dywizja Zmechanizowana (28 RDZ)
28 Rezerwowa Dywizja Zmechanizowana (28 RDZ) to związek taktyczny wojsk zmechanizowanych w ramach Sił Zbrojnych PRL.
Dywizja została utworzona w 1972 roku na podstawie jednostek Śląskiego Okręgu Wojskowego jako rezerwowy związek taktyczny, który miał zostać powołany w przypadku wojny. Jej zadaniem było włączenie się w skład Frontu Polskiego jako jednostka odwodowa dowódcy Frontu.
W 1989 roku dywizja została rozformowana w ramach restrukturyzacji Sił Zbrojnych PRL, co było związane z przyjęciem nowej doktryny obronnej.
Struktura organizacyjna dywizji
W nawiasach podano nazwy jednostek mobilizujących:
- Dowództwo 28 RDZ w Prudniku – (15 pułk Wojsk Obrony Wewnętrznej)
- 111 pułk zmechanizowany w Prudniku – (15 pułk Wojsk Obrony Wewnętrznej)
- 112 pułk zmechanizowany w Nysie – (33 pułk Zmechanizowany)
- 124 pułk zmechanizowany w Częstochowie – (6 pułk Zmechanizowany)
- 44 pułk czołgów średnich w Gliwicach – (15 pułk czołgów)
- 60 pułk artylerii w Kędzierzynie-Koźlu – (37 pułk artylerii)
- 15 pułk Wojsk Obrony Wewnętrznej w Prudniku
- 84 dywizjon artylerii przeciwpancernej w Pleszewie
- 62 dywizjon artylerii przeciwlotniczej w Jeleniej Górze
- 33 batalion rozpoznawczy w Kłodzku
- 77 batalion łączności w Prudniku
- 120 batalion saperów w Nysie
- 28 batalion remontowy w Kłodzku
- 28 batalion zaopatrzenia w Prudniku
- 33 batalion medyczny w Częstochowie
- 47 bateria dowodzenia szefa artylerii dywizji w Kędzierzynie-Koźlu
- 28 kompania chemiczna w Kłodzku
Zgodnie z etatem z 1972 roku, dywizja składała się z 11.168 żołnierzy. W jej wyposażeniu znajdowało się: 184 czołgi średnie, 8 transporterów opancerzonych, 54 działa 122 mm, 36 armat przeciwpancernych 85 mm, 18 armat przeciwlotniczych 37 mm, 18 moździerzy 120 mm oraz 54 moździerze 82 mm.
