Czeski Pułk Piechoty Nr 28
(niem. Böhmisches Infanterieregiment Nr. 28) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej armii.
Historia pułku
Pułk został powołany do życia w 1698 roku poprzez połączenie sześciu kompanii z Pułku Piechoty Metternicha oraz sześciu kompanii rekrutacyjnych.
Okręg uzupełnień nr 28 znajdował się w Pradze, na obszarze 8 Korpusu.
Święto pułku obchodzono 24 czerwca, upamiętniając bitwę pod Custozą, która miała miejsce w 1866 roku.
Kolory pułkowe to: zielony trawiasty (grasgrün) oraz guziki w kolorze srebrnym.
W latach 1873–1877 sztab pułku miał siedzibę w Wiedniu, a komenda rezerwowa i okręg uzupełnień znajdowały się w Pradze.
W okresie 1877–1882 pułk stacjonował w Czeskich Budziejowicach (niem. Budweis), z komendą rezerwową i okręgiem uzupełnień w Pradze.
W latach 1882–1889 pułk przebywał w Pradze. Od 1889 roku 3. batalion był detaszowany w obszarze 15 Korpusu w Višegradzie. Pułk (bez 3. batalionu) wchodził w skład 17 Brygady Piechoty w Pradze, należącej do 9 Dywizji Piechoty, natomiast detaszowany 3. batalion był podporządkowany komendantowi 2 Brygady Piechoty w Sarajewie, która przynależała do 1 Dywizji Piechoty.
W 1895 roku pułk (bez 2. batalionu) miał swoją siedzibę w obrębie 14 Korpusu (komenda pułku z 3. batalionem w Trydencie, niem. Trient; 1. batalion w Cavalese; 4. batalion w Levico). Pułk był częścią 16 Brygady Piechoty wchodzącej w skład 8 Dywizji Piechoty. Drugi batalion pozostawał w okręgu uzupełnień w Pradze i wchodził w skład 37 Brygady Piechoty należącej do 19 Dywizji Piechoty.
W latach 1899–1905 komenda pułku z 2. i 4. batalionem stacjonowała w Czeskich Budziejowicach (niem. Budweis), 1. batalion był w Pradze, a 3. batalion w Freistadt. Pułk był częścią 38 Brygady Piechoty w Budweis, która należała do 19 Dywizji Piechoty.
W latach 1906–1909 komenda pułku z 3. i 4. batalionem znajdowała się w Czeskich Budziejowicach (Budweis), 1. batalion w Pradze, a 2. w Trzeboniu (niem. Wittngau).
W latach 1910–1911 pułk stacjonował w Trydencie (niem. Trient), z wyjątkiem 2. batalionu, który pozostawał w okręgu uzupełnień w Pradze.
W latach 1912–1914 komenda pułku z 3. batalionem była w Innsbrucku, 1. batalion w Schlanders (wł. Silandro), 2. batalion w Pradze, a 4. batalion w Malé.
Pułk (bez 2. batalionu) wchodził w skład 5 Brygady Piechoty w Innsbrucku, należącej do 3 Dywizji Piechoty, natomiast 2. batalion był częścią 18 Brygady Piechoty w Pradze, która przynależała do 9 Dywizji Piechoty.
W 1914 roku skład narodowościowy pułku wynosił: 95% – Czesi.
W trakcie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami na przełomie 1914 i 1915 roku w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 267 w Borzęcinie, 192 w Lubczy, 193 w Dąbrówce Szczepanowskiej, 314 w Bochni oraz 198 w Błoniu.
Szefowie pułku
Wśród kolejnych szefów pułku znaleźli się:
- FZM Franz Sebastian von Thürheim (1698 – 1713),
- FML Ernst Philipp von der Lanckhen (1713 – †5 VIII 1716),
- FZM Wilhelm Ludwig Gustav von Wartensleben (1779 – †21 IV 1798),
- FML Michael von Frelich (Fröhlich) (1799 – †1814),
- FZM Johann Nepomuk von Kutschera (1815 – †20 IV 1832),
- FZM Theodor Baillet de Latour (1832 – †6 X 1848),
- FZM Ludwig von Benedek (1849 – †27 IV 1881),
- król Włoch Humbert I (1881 – †29 VII 1900),
- król Włoch Wiktor Emanuel III (od 1900).
Król Wiktor Emanuel III stracił tytuł szefa pułku 23 maja 1915 roku, kiedy Włochy wypowiedziały wojnę Austro-Węgrom.
Żołnierze
Komendanci pułku:
- płk Friedrich von Bouvard (– 1872 → szef 1. Oddziału c. i k. Ministerstwa Wojny Rzeszy),
- płk Adolph Resić von Ruinenburg (1872 – 1876),
- płk Adolph von Wenko (1876 – 1877),
- płk Alexander Heimbach von Ethlersheim (1877 – 1882 → komendant 21 Brygady Piechoty),
- płk Alois Hauptmann (1882 – 1886 → generał przydzielony ds. spraw OK w Komendzie Obrony Krajowej w Wiedniu),
- płk Johann Holzbach (1886 – 1890 → komendant 65 Brygady Piechoty),
- płk Ludwig Castaldo (1890 – 1894 → komendant 71 Brygady Piechoty),
- płk Julius Weyrich von Trubenburg (1894 – 1889 → komendant 31 Brygady Piechoty),
- płk Hugo Meixner von Zweienstamm (1889 – 1902 → szef 2. Oddziału c. i k. Ministerstwa Wojny),
- płk Heinrich von Fath (1902 – 1907 → komendant 60 Brygady Piechoty),
- płk Franz Daniel (1907 – 1912 → komendant 17 Brygady Piechoty),
- płk Ferdinand Sedlaczek (1912-1914),
- płk Eduard von Merten (1914 – 1915 → komendant 121 Brygady Piechoty),
- płk Maximilian Hemala (1918).
Oficerowie:
- por. rez. Wladimir Kossar
- ppor. Moritz Auffenberg
Przypisy
Bibliografia
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1882. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1881.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889.
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.). Brak numerów stron w książce.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895.
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.). Brak numerów stron w książce.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900-1914.
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner.
- Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Viktor Emanuel III. König von Italien Nr 28. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].