28 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego

28 Słupski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego

28 Słupski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (28 plm) stanowił jednostkę lotnictwa myśliwskiego w ramach Wojsk Obrony Powietrznej Kraju oraz Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej.

Historia pułku

Na podstawie rozkazu Nr 0096/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 grudnia 1951 roku oraz rozkazu Nr 018/Org. dowódcy Wojsk Lotniczych z dnia 21 maja 1952 roku, na lotnisku w Redzikowie, w pobliżu Słupska, powstał 28 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPL, wchodzący w skład 10 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL. W etacie nr 6/100 przewidziano 239 żołnierzy zawodowych oraz 2 pracowników kontraktowych. Pułk miał osiągnąć gotowość bojową do 1 listopada 1952 roku.

Od samego początku istnienia, najważniejszym zadaniem pułku było prowadzenie szkoleń lotniczych oraz ochrona kluczowych obiektów administracyjnych, gospodarczych i wojskowych na obszarze środkowego Pomorza. Od 1 lipca 1991 roku jednostka działała w ramach Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. Na mocy decyzji Ministra Obrony Narodowej z 1 września 1995 roku, pułk otrzymał nazwę wyróżniającą „Słupski”, co zmieniło jego pełną nazwę na 28 Słupski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego. Od tego momentu, rocznica pierwszej zbiórki pułku, przypadająca na 17 września, została uznana za jego Święto. 9 grudnia 1995 roku pułk otrzymał nowy sztandar, ufundowany przez mieszkańców Słupska i Ziemi Słupskiej.

W okresie od grudnia 1958 do grudnia 1974 roku, 28 Pułk korzystał z samolotów MiG-19 w wersjach P i PM, a od 1966 roku była to jedyna jednostka w Polsce dysponująca tymi maszynami.

W maju 1978 roku podjęto decyzję o przezbrojeniu jednostki na MiG-23, co uczyniło ją pierwszą jednostką w Polsce dysponującą tym typem samolotów. 4 czerwca 1979 roku dostarczono pierwsze dziewięć maszyn w wersji MiG-23MF oraz dwa szkolno-bojowe MiG-23UB. Kolejne samoloty przyjęto 4 stycznia 1980 roku, a ostatnie 21 września 1982 roku. Łącznie jednostka pozyskała 36 MiG-23MF oraz sześć MiG-23UB. W latach 1988 i 1989 do pułku trafiły trzy MiG-23M, wycofane z radzieckiego 871 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego z Bagicza, które posłużyły jako źródło części zamiennych. Jeden z tych samolotów, po demontażu, został umieszczony jako eksponat przed kasynem oficerskim, a drugi służył jako pomoc techniczna oraz obiekt ćwiczeń dla straży pożarnej.

Z uwagi na wyczerpywanie się resursów kolejnych egzemplarzy MiG-23 oraz w związku z polityką oszczędnościową Ministerstwa Obrony Narodowej, postanowiono wycofać ten typ samolotów. Ostatnie loty szkoleniowe miały miejsce 2 września 1999 roku, w których wzięło udział 5 MiG-23MF oraz 2 MiG-23UB. Ostatni lot MiG-23UB w barwach WLiOP odbył się 30 listopada 1999 roku. Część samolotów, które zostały skreślone z inwentarza, przekazano do AMW w celu sprzedaży kolekcjonerom, a kilka młodszych egzemplarzy (samoloty 24 serii) przetransportowano na 21 Centralny Poligon Lotniczy w Nadarzycach, gdzie wykorzystano je jako cele ćwiczeniowe. Dwa egzemplarze trafiły do muzeów – jeden do skansenu lotniczego w Bydgoszczy, a drugi do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.

W wyniku powyższych działań, Minister Obrony Narodowej, na podstawie decyzji nr PF24/Org z dnia 3 października 2000 roku, podjął decyzję o rozformowaniu jednostki. 28 Słupski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego zakończył swoją działalność 31 grudnia 2000 roku, przechodząc do historii.

Odznaka pułkowa

Odznaka pułkowa, o wymiarach 37×33 mm, przedstawia kontur odrzutowego samolotu w kolorze stalowym. Z prawej strony znajduje się pionowy statecznik samolotu, pokryty biało-czerwoną szachownicą. Z lewej strony odznakę zamyka stalowe skrzydło husarskie. W cieniu skrzydła znajduje się tarcza z czerwono-niebieskim herbem Słupska. Nad dolną krawędzią odznaki widnieje numer, inicjały pułku oraz miejsce stacjonowania 28 plm SŁUPSK. Projekt odznaki stworzył Marek Świderski.

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku:

mjr pil. Wasyl Krymski – (15 września 1952 – 20 stycznia 1953)
mjr pil. Wiktor Iwoń – (21 stycznia 1953 – 16 sierpnia 1953)
kpt. pil. Rafał Bulak – (17 sierpnia 1953 – 10 lutego 1954)
mjr pil. Czesław Dużyński – (11 lutego 1954 – 9 lipca 1954)
mjr pil. Roman Czajkowski – (11 lipca 1954 – 6 listopada 1955)
kpt. pil. Józef Caputa – (7 listopada 1955 – 8 czerwca 1956)
ppłk pil. Jan Kamela – (9 czerwca 1956 – 10 września 1961)
mjr pil. Jerzy Figurski – (11 września 1961 – 18 września 1964)
ppłk pil. Henryk Dańko – (19 września 1964 – 19 lutego 1968)
mjr pil. Marian Kawczyński – (20 lutego 1968 – 18 sierpnia 1969)
ppłk pil. Władysław Jędrych – (19 sierpnia 1969 – 30 marca 1972)
ppłk pil. Henryk Pietrzak – (31 marca 1972 – 19 marca 1977)
ppłk pil. Janusz Dorożyński – (20 marca 1977 – 17 lutego 1983)
ppłk pil. Bogdan Sokołowski – (18 lutego 1983 – 26 września 1986)
ppłk pil. Franciszek Klimczuk – (27 września 1986 – 9 kwietnia 1991)
mjr pil. Ryszard Bruździak – (10 kwietnia 1991 – 16 maja 1996)
ppłk pil. Ireneusz Bijata – (17 maja 1996 – 28 lutego 1998)
ppłk pil. Bogdan Wójcik – (29 lutego 1998 – do rozwiązania)

Stopnie wojskowe dowódców przyznane z dniem objęcia obowiązków służbowych.

Oficerowie:

Mirosław Hermaszewski

Przypisy

Bibliografia

[red.] Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.

Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian. Warszawa: Bellona, 1997. ISBN 83-11-08588-9. Brak numerów stron w książce.