28 bolszewików

28 bolszewików to nieformalna grupa, która miała kluczowe znaczenie w Komunistycznej Partii Chin na początku lat 30. XX wieku, lecz została usunięta przez Mao Zedonga.

Członkowie tej grupy wywodzili się z młodych działaczy KPCh, którzy w połowie lat 20. studiowali na Uniwersytecie im. Sun Jat-sena w Moskwie. Następnie zostali wysłani jako przedstawiciele Kominternu do Chin. Dzięki wsparciu Stalina, w styczniu 1931 roku zdołali przejąć kontrolę nad KPCh.

Frakcja „28 bolszewików” realizowała wytyczne przekazywane z Moskwy, reprezentując dogmatyczne i pro-sowieckie poglądy. Ich podejście do marksizmu było ortodoksyjne, co skutkowało ignorowaniem chińskich realiów. Nie zwracali uwagi na rolniczy charakter państwa, koncentrując się na dążeniu do rewolucji proletariackiej w miastach. Ta strategia doprowadziła do licznych lokalnych zrywów zbrojnych, które były tłumione przez wojska Kuomintangu, co zbliżyło siły komunistyczne do klęski. Po zniszczeniu baz komunistycznych na południu Chin i rozpoczęciu Długiego Marszu, stracili na znaczeniu na rzecz grupy wokół Mao Zedonga, która proponowała strategię partyzanckiej wojny ludowej. W wyniku konferencji w Zunyi w styczniu 1935 roku zostali odsunięci, a Mao został wybrany na przywódcę partii.