27 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej

27 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej

27 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej (27 dac) to pododdział artylerii ciężkiej Wojska Polskiego.

Jednostka została utworzona w lutym 1946 roku w garnizonie Tomaszów Mazowiecki (Poznański Okręg Wojskowy), na podstawie 82 Warszawskiego Pułku Artylerii Ciężkiej. Dywizjon został zorganizowany zgodnie z etatem Nr 4/15 samodzielnego dywizjonu artylerii ciężkiej czasu „P”. W składzie etatowym dywizjonu znajdowało się 6 pracowników kontraktowych oraz 358 wojskowych, w tym 41 oficerów, 100 podoficerów i 217 szeregowców. Głównym uzbrojeniem dywizjonu były dwanaście 152 mm haubicoarmat wz. 1937 (MŁ-20).

W lecie 1949 roku jednostka przeszła reorganizację na etat Nr 4/45, została przeniesiona do garnizonu Węgorzewo i włączona w skład 15 Brygady Artylerii Ciężkiej, zachowując swoją dotychczasową nazwę i numer. W 1951 roku 15 BAC została przeformowana na etat Nr 4/63, co skutkowało utratą przez dywizjon jego nazwy i numeru.

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Paweł P. Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040. Brak numerów stron w książce.