27 Pułk Piechoty (27 pp)
Jest to oddział piechoty Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W ramach drugiej fazy rozbudowy Armii Polskiej w ZSRR, 17 grudnia 1941 roku podjęto decyzję o utworzeniu 10 Dywizji Piechoty. 13 stycznia 1942 roku, wcześniej wyznaczona grupa zawiązków różnych jednostek dywizji, składająca się z oficerów i podoficerów z 5 i 6 Dywizji Piechoty, wyruszyła do miejsca formowania w Ługowaja, w obwodzie dżambulskim (Kazachska Socjalistyczna Republika Radziecka). Od 19 stycznia rozpoczęto przygotowania garnizonu na przyjęcie nowych żołnierzy. 25 stycznia 1942 roku dowódca dywizji wydał Rozkaz Organizacyjny Nr 1, na mocy którego, pod dowództwem ppłk Ignacego Bobrowskiego, rozpoczęto formowanie 27 pułku piechoty, który wszedł w skład 10 Dywizji Piechoty. Pułk miał być w pełni wyposażony i uzbrojony przez Armię Brytyjską, dlatego organizowano go zgodnie z brytyjskimi etatami. Od 28 stycznia 1942 roku rozpoczęto wcielanie poborowych i ochotników, a do 7 marca do 27 pułku przydzielono 51 oficerów i 838 szeregowych. W tym czasie wybuchła epidemia tyfusu plamistego, co komplikowało sytuację. W pułku prowadzono działania organizacyjne oraz podstawowe szkolenie, jednocześnie starano się poprawić warunki sanitarno-żywnościowe. Żołnierze otrzymali brytyjskie umundurowanie, jednak pułk nie otrzymał żadnej broni ani wyposażenia. W obliczu wielu problemów, takich jak brak zakwaterowania, transportu, miejsc w szpitalach i żywności, walczono także z pijaństwem oraz innymi nieodpowiednimi zachowaniami. W ramach pierwszej ewakuacji Armii Polskiej, 27 marca 1942 roku, 27 pułk piechoty został ewakuowany drogą morską do Pahlevi w Iranie, a 27 kwietnia 1942 roku rozpoczęto jego transport do Palestyny. W maju 1942 roku 27 pułk został rozwiązany, a jego żołnierze, razem z żołnierzami z 25 i 26 pułków, sformowali 2 Brygadę Strzelców Karpackich.
Żołnierze pułku
Dowódca pułku:
ppłk Ignacy Bobrowski
Dowódcy batalionów:
- Dowódca I batalionu – mjr Franciszek Borkowski
- Dowódca II batalionu – kpt. Jan Górnicki
- Dowódca III batalionu – kpt. Marcin Czechowicz
- Dowódca batalionu ckm – por. Jan Obierek
Przypisy
Bibliografia
Witold Biegański: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie: formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. T. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945, zeszyt nr 14. Londyn: 1973.
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941 – marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Frod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menadżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1981.