27 Korpus Zmechanizowany
27 Korpus Zmechanizowany (ros. 27-й механизированный корпус) to wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Formowanie
Formowanie Korpusu miało miejsce w lutym i marcu 1941 roku w środkowoazjatyckim Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu został ulokowany w Mary w Turkmenistanie.
Skład
- 9 Dywizja Pancerna (od czerwca 1941 roku 104 Dywizja Pancerna),
- 53 Dywizja Pancerna (od czerwca 1941 roku 105 Dywizja Pancerna),
- 221 Dywizja Zmotoryzowana (od czerwca 1941 roku 106 Dywizja Pancerna),
- 31 pułk motocyklowy,
- 553 samodzielny batalion łączności,
- 84 samodzielny zmotoryzowany batalion saperów,
- 127 korpuśna eskadra lotnicza,
- 772 poczta polowa.
Wyposażenie
W czerwcu 1941 roku Korpus dysponował 356 czołgami.
Dowódcy
Na czele Korpusu stał generał major Iwan Pietrow.
Działania
W maju 1941 roku, jeszcze nie w pełni sformowany Korpus, rozpoczął tajne przemieszczanie w kierunku zachodniej granicy ZSRR. Na początku lipca Korpus znalazł się w rejonie Briańska w zachodniej Rosji. 10 lipca 1941 roku Korpus został włączony w skład 28 Armii Frontu Zachodniego.
15 lipca 1941 roku 27 Korpus Zmechanizowany został rozformowany, a generał major Iwan Pietrow objął dowództwo 1 Dywizji Kawalerii.
Zobacz też
Korpusy zmechanizowane Armii Czerwonej
Przypisy
Bibliografia
Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
Мой Фронт / Mój Front. [dostęp 2016-12-02].