27 Dywizja Pancerna
27 Dywizja Pancerna (niem. 27. Panzer-Division) była niemiecką dywizją pancerna, która działała podczas II wojny światowej.
Historia
Dywizja została utworzona na mocy rozkazu z dnia 1 października 1942 roku, bazując na Grupie Bojowej Michalik (Kampfgruppe Michalik), która wywodziła się z 22 Dywizji Pancernej.
Początkowo dywizja wchodziła w skład odwodu 2 Armii, a później została przypisana do odwodu węgierskiej 2 Armii. W styczniu 1943 roku została skierowana na front, wchodząc w skład niemieckiego XXIV Korpusu Pancernego węgierskiej 1 Armii, gdzie prowadziła działania w rejonie Woroneża oraz nad rzeką Doniec.
W lutym 1943 roku dywizja została włączona do III Korpusu Pancernego niemieckiej 1 Armii Pancernej. W trakcie walk poniosła znaczne straty, co doprowadziło do jej rozwiązania na podstawie rozkazu z 15 lutego 1943 roku.
Resztki pododdziałów dywizji zostały przekazane jako uzupełnienie dla 7 Dywizji Pancernej oraz 24 Dywizji Pancernej.
Dowódcy
- płk. Helmut Michalik (1942)
- płk. Hans Tröger (1942 – 1943)
Skład dywizji
- 127 batalion pancerny (Panzer-Abteilung 127)
- 140 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 140)
- 127 pułk artylerii pancernej (Panzer-Artillerie-Regiment 127)
- 27 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 27)
- 127 dywizjon niszczycieli czołgów (Panzerjäger-Abteilung 127)
- 127 pancerny batalion pionierów (Panzer-Pionier-Bataillon 127)
- 127 pancerny batalion łączności (Panzer-Nachrichten-Abteilung 127)