26P/Grigg-Skjellerup

26P/Grigg-Skjellerup to kometa o krótkim okresie orbitalnym, która należy do rodziny Jowisza.

Odkrycie

Kometa została odkryta 23 lipca 1902 roku przez nowozelandzkiego astronoma Johna Grigga. Podczas jej kolejnego powrotu w 1922 roku została ponownie dostrzegiona przez australijskiego obserwatora Johna Francisa Skjellerupa. Nazwa komety pochodzi od nazwisk tych dwóch odkrywców.

Orbita

Orbita komety 26P/Grigg-Skjellerup ma eliptyczny kształt z mimośrodkiem wynoszącym 0,64. Peryhelium znajduje się w odległości 1,09 j.a. od Słońca, natomiast aphelium wynosi 4,95 j.a. Czas obiegu komety wokół Słońca wynosi 5,24 roku, a jej nachylenie do ekliptyki to 22,43˚.

Właściwości fizyczne

Kometa jest stosunkowo mało aktywna i posiada krótki okres orbitalny, co klasyfikuje ją do rodziny Jowisza. Jej jądro ma niewielkie rozmiary, wynoszące około 2,6 km. Z powodu częstych przejść w pobliżu Słońca, obiekt ten jest już mocno „wypalony”, co oznacza, że stracił większość substancji lotnych. Kometa jest również źródłem roju meteorów znanego jako pi Puppidami.

Badania

W 1992 roku kometa 26P/Grigg-Skjellerup była celem misji sondy Giotto, która wcześniej w 1986 roku badała kometę Halleya. Sonda znalazła się w odległości około 200 km od jądra komety, jednak z powodu uszkodzonej kamery podczas przelotu obok komety Halleya, nie udało się wykonać żadnych zdjęć.

W 2003 roku z górnych warstw atmosfery Ziemi zebrano pył pochodzący z śladu komety, który powstał po jej wizycie w pobliżu Słońca w 2002 roku. Pył ten znalazł się w atmosferze w wyniku przecięcia przez Ziemię orbity komety. W próbkach pyłu odkryto materiały krzemianowe, które są starsze niż Słońce. Ponadto znaleziono ślady sugerujące, że badany materiał pochodzi z supernowej, która wybuchła w okolicy powstającego Słońca. W próbce wykryto także deuter, szczególne izotopy tlenu i azotu oraz nieznany wcześniej minerał nazwany brownleeitem (MnSi).

Zobacz też