26 Pomorski Dywizjon Artylerii Ciężkiej (26 dac)
26 Pomorski Dywizjon Artylerii Ciężkiej (26 dac) to pododdział artylerii ciężkiej Wojska Polskiego.
Jednostka została utworzona w lutym 1946 roku w garnizonie Biedrusko, na podstawie 80 Pomorskiego Pułku Artylerii Ciężkiej. Zorganizowano ją według etatu Nr 4/15, przeznaczonego dla samodzielnych dywizjonów artylerii ciężkiej w czasie „P”. Stan etatowy dywizjonu obejmował 6 pracowników kontraktowych oraz 358 żołnierzy, w tym 41 oficerów, 100 podoficerów oraz 217 szeregowców. Głównym uzbrojeniem dywizjonu były dwanaście 152 mm haubicoarmat wz. 1937 (MŁ-20).
Latem 1948 roku jednostka przeszła reorganizację na etat Nr 4/39, zmniejszając stan do 173 żołnierzy. Została włączona do 14 Brygady Artylerii Ciężkiej, zachowując swoją nazwę oraz numer, a następnie przeniesiona do Strachowa. W jesieni 1951 roku dywizjon, wraz z całą brygadą, został przeniesiony do garnizonu Bolesławiec, zajmując koszary opuszczone przez 92 Pułk Artylerii Przeciwpancernej. Do 1 grudnia 1951 roku 14 BAC została przeformowana na etat Nr 4/63, w wyniku czego dywizjon utracił swoją nazwę oraz numer.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł P. Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040. Brak numerów stron w książce.