26 Armia (ros. 26-я армия) – jednostka operacyjna Armii Czerwonej z czasów II wojny światowej.
Historia
Armia była formowana czterokrotnie:
I formowanie – czerwiec 1940 w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym. W trakcie niemieckiej agresji na Związek Radziecki brała udział w działaniach w ramach Frontu Południowo-Zachodniego. Została okrążona przez wojska niemieckie w rejonie Kijowa. Podczas prób wydostania się z okrążenia poniosła ogromne straty. Rozformowanie dowództwa Armii miało miejsce pod koniec września 1941.
II formowanie – 9 października 1941 w Moskiewskim Okręgu Wojskowym, na podstawie dowództwa 1 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego. Rozformowano ją pod koniec października 1941.
III formowanie – listopad 1941 w Nadwołżańskim Okręgu Wojskowym. Działała w składzie Frontu Wołchowskiego. Na koniec grudnia 1941 została przeformowana w 2 Armię Uderzeniową.
IV formowanie – marzec – kwiecień 1942 roku w ramach Frontu Karelskiego, gdzie toczyła walki na froncie fińskim. Od listopada 1944 w składzie 3 Frontu Ukraińskiego, uczestniczyła w operacjach: budapeszteńskiej, balatońskiej oraz wiedeńskiej.
Dowódcy armii
Struktura organizacyjna
Stan na 22 czerwca 1941 roku:
- 8 Korpus Strzelecki
- 99 Dywizja Strzelecka
- 173 Dywizja Strzelecka
- 72 Dywizja Strzelców Górskich
- 8 Korpus Zmechanizowany
- 8 Przemyski Rejon Umocniony
- oddziały armijne.
Przypisy
Bibliografia
Władimir Bieszanow: Pogrom pancerny 1941. Warszawa: Bellona, 2009. ISBN 978-83-1111-530-9.
Władimir Bieszanow: Czerwony blitzkrieg 1939-1940. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-1113-730-1.
Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.