251 Dywizja Piechoty
251 Dywizja Piechoty (niem. 251. Infanterie-Division) to niemiecka dywizja, która powstała podczas II wojny światowej. Została sformowana w Bad Hersfeld na podstawie rozkazu z dnia 26 sierpnia 1939 roku, w ramach czwartej fali mobilizacyjnej w IX Okręgu Wojskowym.
Struktura organizacyjna
Organizacja dywizji w sierpniu 1939 roku obejmowała:
- 451., 459. i 471. pułk piechoty
- 251. pułk artylerii
- 251. batalion pionierów
- 251. oddział rozpoznawczy
- 251. oddział przeciwpancerny
- 251. oddział łączności
- 251. polowy batalion zapasowy
Natomiast struktura organizacyjna we wrześniu 1944 roku wyglądała następująco:
- 184., 448. i 451. pułk grenadierów
- 251. pułk artylerii
- 251. batalion pionierów
- 251. batalion fizylierów
- 251. oddział przeciwpancerny
- 251. oddział łączności
- 251. polowy batalion zapasowy
Dowódcy dywizji
Na czoło dywizji stali kolejno:
- Generalleutnant Hans Kratzert: 26 VIII 1939 – 6 VIII 1941
- Generalleutnant Karl Burdach: 6 VIII 1941 – 10 III 1943
- Generalmajor Maximilian Felzmann: 10 III 1943 – 15 XI 1943
- Generalleutnant Werner Heucke: 10 X 1943 – 4 III 1945
Bibliografia
- Carell Paul, Operacja „Barbarossa”; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4
- Paul P. Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz K. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110. Brak numerów stron w książce
- Grossmann Horst, Rshew. Eckpfeiler der Ostfront; Friedberg b.d.w, ISBN 3-7909-0126-1
- Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991; ISBN 3-89555-274-7
- Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russia 1941 – 1945 b.m.w i b.m.r.
- Maurer Karl – Wilhelm, Die hessisch-thüringische 251. Infanterie – Division wird im Zweiten Weltkrieg vom Jäger zum Gejagten b.m.w 2008; ISBN 978-3-8370-3111-9
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0