25 Dywizja Grenadierów Pancernych to niemiecka jednostka wojskowa, która działała w czasie II wojny światowej. Została utworzona 23 czerwca 1943 roku w ramach reorganizacji dywizji zmotoryzowanych, przekształcając 25 Dywizję Piechoty w dywizję grenadierów pancernych.
Formowanie
25 Dywizja Grenadierów Pancernych została stworzona w czerwcu 1943 roku, bazując na 25 Dywizji Piechoty. Ta ostatnia składała się z trzech batalionów 35. Infanterie-Regiment (mot), trzech batalionów 119. Infanterie-Regiment (mot), 25 batalionu motocyklistów oraz holowanych dział z trzech dywizjonów 25. Artillerie-Regiment. W uzbrojeniu dywizji znajdowały się haubice Skody 10,5 cm, lekkie haubice 10,5 cm leFH, ciężkie haubice 15 cm sFH, a także niewielka ilość dział dalekiego zasięgu 15 cm K18. Po przekształceniu w dywizję grenadierów pancernych, jednostka została wzmocniona o 5. batalion czołgów, a 15. batalion motocyklistów został przekształcony w 125. pancerny batalion rozpoznawczy. 5. batalion czołgów dysponował 45 działami StuG III zamiast tradycyjnych czołgów.
Aby stawić czoła sowieckim czołgom KW-1 i T-34, 25. Dywizja Grenadierów Pancernych została wzmocniona 125. batalionem niszczycieli czołgów, który składał się m.in. z dwóch kompanii samobieżnych dział przeciwpancernych Pak 7,5 cm oraz kompanii przeciwlotniczej wyposażonej w artylerię kal. 2 cm.
Historia
Jednostka rozpoczęła swój szlak bojowy w 1943 roku podczas walk pod Briańskiem na froncie wschodnim. Brała udział w obronie miasta Orzeł przed atakującą Armią Czerwoną. Dzięki sprawnemu wycofaniu się Niemcy ponieśli jedynie minimalne straty, co pozwoliło im skrócić linię frontu. 25. Dywizja Grenadierów Pancernych uczestniczyła w nieudanej obronie Smoleńska, który został zajęty przez wojska radzieckie w ramach operacji Suworow. Pod koniec roku jednostka zajęła silne pozycje obronne pod Orszą. Kolejne ofensywy sowieckie na Homel i Orszę w listopadzie 1943 roku oraz lutym 1944 roku zakończyły się niepowodzeniem wobec umocnień Ostwall, które rozciągały się od Witebska przez Orszę do Mohylewa.
Rok 1944
W 1943 roku oraz na początku 1944 roku 25 Dywizja brała udział w obronnych walkach przeciwko kolejnym radzieckim ofensywom. Sytuacja jednak zmieniła się latem 1944 roku, gdy Rosjanie zgromadzili potężne siły wzdłuż linii frontu w centralnej i południowej Rosji. Sprawnie przeprowadzona akcja dezinformacyjna przekonała Niemców, że główny atak letniej ofensywy będzie skierowany przeciw Grupie Armii „Północna Ukraina”. Jednostki pancerne zostały przeniesione z centralnego odcinka frontu na południe, a tymczasem nie zauważono koncentracji Armii Czerwonej naprzeciw Grupy Armii „Środek”.
Operacja Bagration
22 czerwca 1944 roku rozpoczęła się Operacja Bagration, w wyniku której Grupa Armii „Środek” została zniszczona. Armia Czerwona odbiła Mińsk i Białoruś do końca sierpnia, przekraczając przedwojenne granice i docierając do Warszawy oraz Prus Wschodnich przed końcem roku. 25 Dywizja Grenadierów Pancernych została rozbita pod Mińskiem, a resztki jednostki stały się podstawą 107. Panzer-Brigade, która została skierowana na Front Zachodni we wrześniu 1944 roku.